ตอนที่ 20
เรายังมีลูก ลูกยังต้องการเราอยู่
บรรยากาศภายในห้องนั่งเล่นหรูหราที่ตกแต่งอย่างประณีตแต่กลับมีแต่บรรยากาศที่ตึงเครียด พ่อของภามนั่งหลังตรงบนโซฟาหนังแท้ สายตาคมกริบจ้องลูกชายที่นั่งไขว่ห้างอย่างสบายใจราวกับไม่รู้สึกรู้สา แม่เองก็ประสานมือไว้บนตักพยายามควบคุมอารมณ์ให้เป็นปกติที่สุด
“ตาภาม.. แม่ถามอีกครั้งนะ ลูกกับหนูพีชตกลงกันยังไงกันแน่” แม่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งกดดัน
“พีชบอกว่าเธอไม่ตกลงที่จะหมั้นกับลูกแล้วก็ไม่ได้รักลูกด้วย” แต่ชายหนุ่มกลับยักไหล่อย่างไม่ทุกข์ร้อน เขายกแก้วน้ำชาขึ้นมาแล้วก้มลงจิบด้วยท่าทางสบาย ๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ
“พีชพูดแบบนั้นก็ถูกแล้วครับ.. เพราะพีชยังไม่รู้ใจตัวเอง” พ่อเคาะนิ้วลงบนที่วางแขนเบา ๆ ด้วยสีหน้าไม่พอใจในคำตอบนั้น
“อย่ามาตีเนียนภาม บอกมาตรง ๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” พ่อเองก็เอ่ยถามเสียงเข้ม ภามเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะยิ้มเ
