“ยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ ทำไมมาด่าลูกตัวเองว่าโง่ซะแล้วล่ะ”
แก้วบรั่นดีถูกยกขึ้นดื่มหลังพูดจบ แสดงออกเพียงความนิ่งเฉยไม่สนใจสิ่งที่แม่เตือนออกมา ทั้งที่ความจริงแล้วทั้งหมดนั้นล้วนเป็นความจริงไปกว่า 90% ยกเว้นเรื่องเดียวที่แม่พูดผิด...
เขารู้สึกกับควีนเหมือนเดิม ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ ไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นอีกต่อไป
“ก็โง่จริง ๆ”
“....” ประโยคย้ำเตือนของแม่ทำให้เขาละสายตาจากแก้วในมือหันไปมองทางเจ้าของเสียง
“คีตาสามารถเอาตัวราชากลับมาได้แต่ไม่ทำเพราะติดที่ควีนแค่คนเดียว” แม่พูดต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สายตาจ้องกลับมาทางลูกชาย
“....” เขาไม่เถียงเรื่องที่แม่พูด ทั้งที่ในใจอยากจะย้อนถามกลับไปว่าคงลืมสินะอีกฝ่ายเป็นใคร
ฝ่ายเขามีลูกน้องและอำนาจเท่าไรควีนมีเท่ากัน การตามหาราชามันไม่ได้ยากแต่การพากลับมานั่นแหละที่ยาก แค่นี้เขาก็ต้องเจอกับข้อเสนอมากมายที่ถูกงัดออกมาแลกเปลี่ยน
แม้ว่าตัวแล
