11
1331 คำ
“ขอบคุณก็ได้” ไอรดาสะบัดหน้าบอก เพราะต้องการให้เขาวางเธอลง “ตอนนี้ก็ปล่อยฉันลงได้แล้ว วันนี้ฉันอายมากจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว”
“หน้าสวยๆ แบบนี้ก็ไว้ที่เดิมนั่นแหละครับ หรือถ้าไม่รู้จะเอาไว้ไหนจริงๆ จะก้มลงซบกับอกพี่ตฤณก็ได้ พี่ไม่รังเกียจ”
ไอรดาเบ้ปากใส่ แล้วสะบัดหน้าหนี เธอไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเขาอีก เพราะอายสายตาคนมอง ตอนนั้นเองที่พี่การเกดเดินมาหา แต่ว่าเมื่อเห็นตฤณเพื่อนรักก็ส่งยิ้มมาให้แล้วยังโบกมือบ๊ายบายอีกด้วย
“โชคดีนะจ๊ะพลอย”
‘สงสัยข่าวลือจะจริง ไม่คิดเลยนะว่ายัยพลอยเห็นเงียบๆ จะฟาดหนุ่มฮอตไปครอง’
การเกดแอบยินดีที่รุ่นน้องคนสนิทตัดใจจากหมอเมฆา คนที่แอบปลื้มตั้งแต่เป็นนิสิตแพทย์ได้แล้ว ชาตินี้คิดว่านอกจากเธอแล้ว ไอรดาคงเป็นอีกคนที่จะเข้าสมาคมเกาะคานไปด้วยกัน แต่ในที่สุด รุ่นน้องเธอก็คงเตรียมสละคานแล้ว
ฟากไอรดาปวดศีรษะไปหมด แล้วยิ่งอยากสลายหายไปในอากาศเมื่อตฤณพูดน้ำเสียงนิ่ง ทว่าดูจริงจัง
“แจกัน เดี๋ยวให้เลขาฯ ของพี่มารับไปวันหลังก็ได้ แต่คืนนี้หมอพลอยต้องกลับพร้อมพี่”
“นายมากับคุณลุง แล้วจะทิ้งคุณลุงได้ยังไง”
“คุณพ่อไม่กลับ คืนนี้ท่านจะไปนอนค้างบ้านอาจารย์หมอสุรชัย ท่านนัดกันไว้ เห็นบอกว่าพรุ่งนี้เช้าจะไปทำบุญที่วัดในจังหวัดตากด้วยกัน”
ไอรดารีบบ่ายเบี่ยง “แต่ฉันเอารถมา ขับกลับเองได้ ไม่ต้องลำบากให้คุณไปส่งหรอก”
ตฤณกระตุกยิ้ม “แน่ใจเหรอว่าจะมีรถให้ขับกลับ พี่จำรถพลอยได้ รถเราจอดใกล้กัน ยังสงสัยอยู่เลยว่ารถยางแตกทั้งสี่ล้อ คุณหมอจะกลับยังไง”
“หา...รถฉันจะยางแตกได้ยังไง ในเมื่อฉันขับมาเอง ตอนกดล็อกรถยังเห็นมันปกติอยู่เลย”
ไอรดาขอร้องให้ตฤณปล่อยเธอลงอีกครั้ง เขายอมตามใจ แล้วคุณหมอคนสวยก็เดินตรงไปยังลานจอดรถ ตฤณลอบมองตามไปด้วยสีหน้านิ่งๆ พร้อมกระตุกรอยยิ้มร้ายๆ ออกมา
ตฤณล้วงไขควงวัดไฟที่มีติดรถ ติดบ้าน และบางครั้งยังเอาติดตัวมาด้วย เดินไปยังถังขยะที่ตั้งไว้ตรงทางเข้าลานจอดรถยนต์ จากนั้นก็โยนหลักฐานทิ้ง ก่อนจะเดินตามไอรดาไป
ไอรดาเดินไปถึงลานจอดรถแล้วก็ต้องร้องครางพลางเข่าอ่อน สายตาจับจ้องไปที่รถยนต์คันหรูที่ยางแบนโดยไม่ทราบสาเหตุ
“เป็นแบบนี้ไปได้ไง ก่อนเข้างานยังดีๆ อยู่เลย ใครมาแอบเจาะยางรถพลอยหรือเปล่า” หรือว่าระหว่างเข้างานเธอขับไปเหยียบเศษแก้วอะไรเข้าหรือเปล่า ไอรดานึกไม่ออก
“เห็นไหม ผม่ไม่ได้โกหกว่ารถคุณหมอยางแบน”
‘แค่ไม่ได้บอกความจริงว่า เขาคือคนที่ทำให้รถเธอยางแบน’
“เดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้สมคิดเอารถมาลากไปจัดการให้ เสร็จแล้วจะขับไปส่งให้ที่คลินิก” เขากดโทรศัพท์แล้วโทร.หาสมคิด ลูกครึ่งจีน ไทย อังกฤษ เลขาและมือขวาของเขา แต่ตอนนี้ร่างสูงรั้งไอรดาให้เดินตามเขามา
“กลับด้วยกัน”
ทว่าเวรกรรมอะไรกัน รถยนต์คันหรูคุ้นตาขับเข้ามาจอดใกล้ๆ ก่อนจะมีคนรีบร้อนลงมาจากรถยนต์พร้อมกล่องของขวัญสวยงาม ซึ่งภรรยาเขาจัดเตรียมเอาไว้มามอบให้เจ้าของวันเกิด เดินตรงเข้ามาหาคนทั้งคู่พร้อมกระชากเสียงแข็ง
“ยัยพลอย กำลังจะกลับแล้วเหรอ”
ในสายตาของ ‘ครองฤทธิ์ วนารมย์’ ทายาทอันดับหนึ่งแห่งตระกูลวนารมย์ น้องสาวจะโตแค่ไหนก็ยังเป็นเด็กน้อยในสายตาพี่ชายคนนี้เสมอ
ไอรดาส่งยิ้มให้ “พี่ฤทธิ์ นึกว่าไม่มาซะแล้ว”
“ไม่มาได้ไง งานอาจารย์หมอสุรชัย พี่ต้องมาแสดงความยินดีกับท่านอยู่แล้ว”
คุณหมอสูติฯ มือทอง ที่พาภรรยากลับมาพักที่คฤหาสน์วนารมย์ชั่วคราว เดินทางมาร่วมงานช้าจนงานจวนเจียนจะเลิก เป็นเพราะทั้งวันเขาเอาแต่หมกมุ่นกับการทำงานและหาหลักฐานการทุจริตคอร์รัปชันภายในโรงพยาบาล
คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างสงสัยเมื่อเห็นการแต่งตัวแซบ สั้น จนคนเป็นพี่ชายอดเปรยขึ้นไม่ได้ “ดูแต่งตัวเข้า มางานแซยิด หรือว่ามาประกวดนางงามขาเรียวกันแน่ นุ่งสั้นแบบนี้ ถ้าคุณแม่เห็นเข้านะ คงจะเรียกหายาดมแทบไม่ทัน”
“ใครจะเหมือนภรรยาพี่ฤทธิ์ล่ะคะ แต่งตัวเรียบร้อย นุ่งกระโปรงยาวกรอมเท้าขนาดนั้น”
“ใช่ พี่สั่งเองแหละ”
ตฤณเห็นพี่เขยบ่นเมียเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ แม้รู้ว่าอีกฝ่ายคงเป็นห่วงในฐานะพี่ชายที่หวงน้องมาก แต่ตอนนี้น้องสาวโตจนมีสามีแล้ว คนที่จะดุไอรดาควรเป็นเขามากกว่า เห็นเมียหน้าม่อยแบบนี้ เขาจะทนยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไรกัน
ตฤณเดินเข้ามาจับมือไอรดามาถือไว้ต่อหน้าพี่ชายที่ชักสีหน้าไม่พอใจ เงยหน้าขรึมๆ ขึ้นมอง
“พี่หมอฤทธิ์ครับ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ หมอพลอยจะกลับกับผม ผมไม่ปล่อยให้แฟนถูกผู้ชายหน้าไหนมาเกาะแกะเธอได้หรอก”
คนร่างสูง ผิวขาวสะอาด หันใบหน้าหล่อเหลามามองคนออกรับแทนน้องสาว “ใครถามนาย ที่ฉันคิดว่ายัยพลอยแต่งตัวแบบนี้แล้วอันตราย ไอ้อันตรายนั่นก็คือ...” เขาจิ้มนิ้วไปที่แผ่นอกของคนฝั่งตรงกันข้าม “ฉันหมายถึงนายนั่นแหละ ยืนใกล้น้องสาวฉันแบบนี้ หัดเช็ดน้ำลายบ้าง อย่าออกอาการอยากกินน้องฉันลงท้องให้มากนัก”
ตฤณกับหมอครองฤทธิ์ไม่ลงรอยกันนัก เพราะเป็นพวกไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ ในสมัยหนุ่มต่างคนต่างเห็นวีรกรรมของกันและกันมาก่อนครั้งเรียนมหาวิทยาลัย
ครองฤทธิ์ไม่เชื่อมารดาที่บอกว่าน้องสาวเขากับนายตฤณแอบปิ๊งกันถึงขั้นคิดจะร่วมหอลงโรง แล้วยังประกาศจะรีบปั๊มหลานให้ท่านแซงหน้าคู่เขากับเมีย
ไอรดาหน้าเสีย กลัวแผนจะแตก ที่สร้างเรื่องว่าเธอกับตฤณเป็นแฟนกันจนมีแผนจะหมั้นและแต่งงานเร็วๆ นี้ เพื่อให้พี่ชายสงสัยว่าลุงหมอวินัยกับนายตฤณคิดจะหลอกเธอหวังฮุบสมบัติตระกูลวนารมย์ เพราะนั่นจะทำให้พี่ฤทธิ์ของเธอยอมทิ้งความเป็นหมอบนดอย และกลับมารับตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลวนารมย์ซึ่งควรเป็นของเขาเสียที
ไอรดาหันไปสบตากับตฤณเพื่อไม่ให้พี่ชายสงสัย “พี่ตฤณขา เรากลับกันเถอะค่ะ คืนนี้พลอยว่าจะขอไปค้างคอนโดฯ พี่ เมื่อคืนพลอยดูซีรีส์ผีเรื่องวิญญาณสลับรัก คืนนี้ไม่กล้านอนคนเดียวเลย”
นายแพทย์ครองฤทธิ์ วนารมย์ เกือบจะปล่อยกล่องของขวัญที่ภรรยาเตรียมไว้เพื่อนำมามอบให้อาจารย์หมอสุรชัยตกลงพื้น
“ยัยพลอย แกทำไมทำตัวแบบนี้” ครองฤทธิ์มองไปที่ตฤณอย่างไม่พอใจ
“เอาน่า อย่ามองจับผิดแบบนั้นสิคะ พลอยโตแล้วนะคะพี่ฤทธิ์ แล้วอีกอย่าง พลอยกับพี่ตฤณ...”
ไอรดาส่งสายตาหวานฉ่ำมาทางตฤณ แล้วเดินเข้าไปใกล้พี่ชาย ร่างเล็กกว่าเขย่งจนสุดปลายเท้าเพื่อกระซิบบอกพี่ชาย
- ผู้เขียน
