Ep.47 อย่าเอาหูหนu (ตายคาเอ็น)

1287 คำ

หมั๊บ! อึบ สิงหากระชากสมิงลงมาแล้วรีบแบกขึ้นบ่าเพื่อพากลับ บนรถ "หนูอุตส่าห์เช่ารถมาพี่ปล่อยหนูนะจะกลับเอง" ฉันโวยวายไม่พอใจ "มึงกวนตีนจริงนะสมิง มึงประชดกูตลอด" ผมขับรถด้วยความเร็วมาก "พี่บอกให้หนูทน เวลาพี่โดนแทะโลมหนูก็ทนแล้วทำไมพี่ทนไม่ได้'' "ทนเชี้ยไร! มึงไปเต้นร่อนขนาดนั้น มึงไปยั่วคนอื่นนะ แต่กูไม่ได้ยั่วใคร'' "ไม่สน! ในเมื่อหนูทนได้พี่ก็ต้องทนได้เหมือนกัน" "งั้นมึงทนกูให้ไหวเเล้วกัน อีสมิง!" บรื๊นนนน~ -คอนโดสิงหา- "อื้ออ... อื้อ..อึง...อา" เสียงอู้อี้ของสมิงที่พยายามร้องท้วง เมื่อมาถึงสิงหาจึงจับแขนขาสมิงมัดด้วยเชือก ก่อนจะห้อยตัวเธอไว้ที่ผ้าม่านกระจกตรงระเบียง "กระเเทกมองวิวกันหน่อยแล้วกัน กวนตีนกูนัก" สมิงถูกจับแก้ผ้าจนเปลือยล่อนจ้อนแล้วดันใบหน้าหันออกแนบชิดติดกระจกใสที่เปิดม่านออก สองเต้าใหญ่บี้แบนติดกระจก "อื้อ...อึก...อื้อ" พี่สิงหากำลังลงโทษฉันอีกแล้ว ตัวเองทำได

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม