-ญี่ปุ่น-
"ว้าววว อากาศดีจังเลย" กิงโกะที่ดูตื่นเต้นกว่าใครมองซ้ายขวา
"เราเก็บของไว้ที่พักก่อนแล้วออกเดินทางแยกกันไปเลยแต่แน่ใจนะว่าอยู่เมืองนี้" ฉันถามกิงโกะ
"แน่นอนสิมีชื่อกับเมืองบอกไว้ในรูปวาดนี้ไง" กระดาษเก่าๆ ถูกหยิบขึ้นมา ทั้งหมดมองดูรูปก่อนจะใช้มือถือถ่ายเอาไว้แล้วแยกกันหา กิงโกะกับโคไปทางซ้ายสมิงกับสิงหาไปทางขวา
"ขาลากแล้วนะเนี่ยเดินมาจะชั่วโมง" ฉันบ่นแล้วทุบขาที่เดินถามมาทุกที่
"มึงแค่ปวดขากูปวดปากด้วยต้องพูดภาษาอังกฤษถาม มึงทำไมไม่ตั้งใจเรียนเลยวะ"
"โอ๊ยยย ถ้าหนูฉลาดคงไม่ชอบพี่หรอก"
"เดี๋ยวๆ ฮ่าๆ"
"มาทุกซอยแล้วเหลือซอยสุดท้ายและท้ายสุด ถ้าไม่เจอก็แปลว่าพ่อมึงตายหรือย้ายที่อยู่"
ควับ กิงโกะหันขวับมาหาโคจ้องดุ
"ก็มันจริงเดินมาจนขาลากแล้วเนี่ย ฮ่าๆ"
"เราแยกกันนะคะ พี่ไปบ้านด้านหลังหนูจะถามแถวนี้เอง"
"เออ รีบหน่อยนะกูหิวข้าวแล้ว"
ทั้งคู่เดินมาตั้งแต่บ่ายโมงจนเกือบจะเย็
