-มหาวิทยาลัยเอกชน-
วันนี้วันจันทร์ สมิงรีบเร่งมาเรียนแต่เช้าตรู่เพื่อจะได้มีเวลาตามหาสิงหา ซึ่งตอนนี้เธอนั่งเรียนอยู่ที่คณะตัวเอง
"เฮ้ย!" ฉันตกใจเมื่อเจอผู้หญิงที่ขายหมูปิ้งอยู่ข้างถนนคนนั้น มันมีเงินมาด้วยเหรอ
"สรุปรายงานที่ต้องทำแบ่งกลุ่มแล้วนะคะ สมิงยังไม่มีเพื่อนงั้นให้เพื่อนใหม่ไปอยู่ด้วยนะ" อาจารย์จัดแจงแบ่งกลุ่มและทุกคนต่างแยกออกไปเพื่อหารายงาน
ตึบ
หนังสือถูกวางบนโต๊ะ กลุ่มสมิงมีสามคน คนแรกป็นผู้หญิงขายหมูปิ้งที่สมิงเคยเจอ คนที่สองเป็นลูกเจ้าของร้านทอง
"หวัดดี ฉันชื่อ กิงโกะ" สาวน้อยส่งยิ้มพร้อมกับแนะนำตัว
"คนขายหมูปิ้งมีปัญญาเรียนโรงเรียนแพงแบบนี้ด้วยเหรอ" ฉันกวาดสายตาจ้องมองผู้หญิงที่โลว์คลาสตั้งแต่หัวจรดเท้า
"เราชื่อเมยานะ" สาวสวยที่ดูเรียบร้อยส่งยิ้มพร้อมแนะนำตัว
"เอาล่ะๆ ฉันบอกเลยนะว่าแค่อยากเรียนภาษาญี่ปุ่นเล่นๆ ฉันไม่ค่อยสนใจเกรดสักเท่าไหร่ ฉะนั้นพวกเธอทำรายงานเเล้วมาคิดเงินที่ฉัน" เเน่นอนว่าที่จริงไม่ได้ขี้เกียจ แต่เรียนมาเกรดต่ำมากๆ ฉันเลยตัดสินใจแก้ปัญหาด้วยความถนัดคือการใช้เงิน
คลืบ
เก้าอี้ถูกลากถอยหลังเมื่อสมิงจะลุกออกจากห้อง
"ไม่ได้! หากเธอจะไม่ช่วยทำรายงานฉันจะไม่ใส่ชื่อเธอลงไป คะแนนเธอจะติดศูนย์" กิงโกะพูดเสียงแข็งจ้องหน้ากับสมิงด้วยท่าทีไม่ท้อถอย
"นี่..." ฉันโมโหจนพูดไม่ออก ยัยคนนี้จนแล้วไม่เจียมตัว
"เงินของเธอมันซื้อทุกอย่างไม่ได้หรอกนะ" พูดจบกิงโกะก็เดินออกจากห้องไปทันที
"อีบ้า!" แค่หมูปิ้งที่เคยให้ฉันกล้ามาตีฝีปากสมิงคนนี้เหรอ
"อย่าสนใจเลย ยังไงเราจะใส่ชื่อเธอนะเพราะเธอคือน้องของพี่แฝดสุดหล่อ ใครๆก็กล่าวถึง" เมยาพูดขึ้นเสียงอ่อนจนสมิงต้องนั่งลงและอยู่พูดคุยและได้รับรู้ความฮอตของบรรดาสามแฝดพี่ชายตัวเอง
ลานกิจกรรม
"น้องๆ ปีหนึ่งต้องมาโชว์จุดเด่นในตัวเองนะครับ เราจะได้รู้ว่าทุกคนมีอะไรที่เป็นจุดเด่นของความภาคภูมิใจบ้าง" รุ่นพี่ปีสี่คณะภาษาญี่ปุ่นกำลังรับน้องอย่างสุดความสามารถ
"ฉิบหายละ" ฉันสบถออกมาเบาๆพร้อมกับมือที่เกาหัวหงึกๆ จุดเด่นเหรอฉันมีจุดเด่นอะไรบ้างเนี่ย!
หลายคนแสดงออกมาต่างกัน บางคนร้องเพลงบางคนพูดตลก จนกระทั่งถึงคิวของกลุ่มสมิง คนแรกมียาเธอร่ายรำได้สวยอ่อนช้อยเพราะเคยเรียนมาตั้งแต่เด็ก ต่อมาก็คือกิงโกะ เธอควงไม้คฑาได้เพราะเคยเป็นดรัมเมเยอร์มาตอนมัธยม
"เชิญคนต่อไปครับแนะนำตัวพร้อมแสดงจุดเด่นได้เลย" พี่คณะเรียกสมิงที่นั่งอยู่ด้วยท่าทีกังวล
-บนตึก-
"ปีนี้คณะภาษามารับน้องหลังตึกวิศวะได้ไงวะ แต่ก็ดีสาวๆ อย่างแจ่ม" โคพูดพลางกระดกน้ำอัดลมดื่ม หนุ่มๆ ต่างยืนชิดระเบียงห้องเพื่อดูการรับน้องหลังตึกคณะตัวเอง
"แล้วไอ้ไนท์ไปไหน" ผมมาดูการรับน้องเพราะไอ้โคมันชวน
"ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ นั่นน้องโนตมที่จีบมึงอยู่นั่น" โคสะกิดให้สิงหาดูสมิงที่กำลังเดินออกมาจากแถวเพื่อทำกิจกรรม
"เชิญครับ" รุ่นพี่เสียงดังจนสมิงตัวสะดุ้งโหยง
"เอาไงดีวะ" ฉันกัดริมฝีปากไว้แน่นเพราะรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้กลัวหรืออะไรเพียงแต่คิดไม่ออก
พรึ่บ!!! เชี่ยยยยย
ฟู่ "อักๆๆ แฮ่ก" ทันทีที่ทุกอย่างนิ่งสงบโคพ่นน้ำอัดลมออกจากปากจนสิงหาต้องผละหนี
"ไอ้เชี่ยโค!!" ตกใจจนต้องเอียงตัวหลบจู่ๆ มันพูดน้ำกระจายออกจากปาก
"มึงดู!" ดวงตาของโคเบิกกว้างพร้อมกับชี้ไปตรงลานกิจกรรมจนสิงหามองตามทันที
"....!!!" ภาพที่เห็นตรงหน้าคืออีเด็กบ้านมโตถกเสื้อชุดนักศึกษาของตัวเองออกจนเห็นบราสีดำ เนินนมทะลักล้นออกมาสู่สายตาคนนับร้อย
"น้อง! ทำอะไรเอาลง" รุ่นพี่ผู้หญิงรีบเดินมาบังพร้อมกับดึงเสื้อของสมิงลง
"ก็นี่ไงคะจุดเด่นของหนู เด่นพอไหม" ฉันตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มสดใสแต่ทุกอย่างดูนิ่งเงียบบรรยากาศวังเวงเหมือนกันนะเนี่ย
เฮือกกกกก!! นับตั้งแต่นั้นมาทุกคนต่างจับจ้องสมิงไม่ละสายตาโดยเฉพาะผู้ชายในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้
-ตึกวิศวะ-
"แม่งมีที่ไหนเปิดนมโชว์ อีห่าน่าสนใจ" โคท่าทางตื่นเต้นพูดถึงเรื่องนี้ไม่จบ
"แรดมากกว่า กูไม่เคยพบเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อน จิตแม่งปกติหรือเปล่าวะ"
-ตึกภาษา ญี่ปุ่น-
"ทำไปได้ไงสมิง" กิงโกะยังตกใจไม่หายจึงเอ่ยถามสมิง
"ก็ฉันคิดไม่ออกว่าจุดเด่นคืออะไร แล้วเด่นไหมล่ะ" ฉันที่กำลังปัดแก้มให้แก้มแดงระเรื่อขึ้นไปอีกต้องตอบคำถามยัยบ้านี่อีกแล้ว
"ผู้ชายมองเต็มเลย ฮ่าๆ" เมยาพูดแทรกขึ้น
"ร่างกายเป็นศิลปะไม่เห็นจะน่าอายตรงไหนเลย" ฉันวางเครื่องสำอางในมือลงพร้อมกับตอบด้วยความมั่นใจ
"แต่ที่นี่ประเทศไทยเรามีวัฒนธรรมที่ต้องรักษานะ" กิงโกะยังแย้งพร้อมกับขมวดคิ้ว
"เธอเป็นคนไทยร้อยเปอร์เซ็นต์เหรอ...ทำไมชื่อไม่เห็นเหมือนคนไทยยังมีหน้ามาสอนฉันอีก" ยังโต้ตอบกับยัยกิงโกะไม่จบ
"เปล่า เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น"
"เอ้า! ขี้โกง ลูกครึ่งญี่ปุ่นแล้วมาเรียนภาษาญี่ปุ่นอีก คงอยากได้ที่หนึ่งล่ะสิ เชอะ!"
"........"
-เลิกเรียน-
"พี่สิงห๊าาาา" ฉันเดินข้ามฟากมายังตึกคณะวิศวะแล้วตะโกนเรียกพี่สิงหาดังลั่นจนกระทั่งพวกเขาหันมามอง จึงรู้ว่านั่งอยู่ตรงไหน
ตึกๆๆ
"พี่สิงหาขาหนูมาหาพี่พร้อมกับไอติมเย็นๆ" ฉันแวะซื้อไอศกรีมมาแล้วยื่นให้กับพี่สิงหาเพราะวันนี้อากาศร้อนมาก
"ไม่แดก!" พอเจอหน้าก็ทำให้ผมหมั่นไส้พร้อมกับรำคาญจนได้ ผู้หญิงอะไรแรดสุดๆไปเลย
คลืบ
สิงหาหงุดหงิดจนต้องลุกออกจากโต๊ะแต่สมิงห้ามเสียงแหลมขึ้น
"เดี๋ยว! พี่ตอบคำถามหนูก่อน"
"อะไรอีกวะ"
"ถ้าหนูเป็นไอติมพี่จะกินหรือพี่จะเลีย อิอิ"
"กูไม่แดกแต่จะหักไม้ไอติมแล้วเสียบคอมึงด้วย! พอใจยัง''
ตึกๆ ตึกๆ
สิงหาเร่งฝีเท้าออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว
"โหดร้าย! โคตรเหี้ยม! แต่น่ารักอะ ฮ่าๆ"
"น้องปกติแน่นะ" โคจ้องมองสาวน้อยที่หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ทั้งที่ถูกด่าเสียดแทงขนาดนั้นแต่ยังดูร่าเริงมีความสุข