“ เอาล่ะ ๆ ไหนแทนไท มาตรงนี้ซิ ” คุณท่านตัดบท พร้อมกวักมือเรียกชายหนุ่มให้เข้าไปใกล้
“ คุณพ่อ ! ” ทอฝันเรียกพ่อเสียงสั่น ด้วยว่ากลัวผู้เป็นพ่อจะตบตีแทนไทอย่างที่นางประนอมทำ แม้ว่าท่านจะไม่เคยทำให้เธอเห็นแม้สักครั้งในชีวิต แต่จะวางใจได้อย่างไร นางประนอมเองก็ไม่เคยทำเช่นกัน แต่วันนี้ยังฟาดพี่ชายเสียแรง
แทนไทคลานเข่าเข้าไปนั่งก้มหน้าอยู่ข้างเตียงก่อนจะยกมือไหว้อีกครั้ง
“ ผมกราบขอประทานโทษคุณครับ ผมผิดเองทั้งหมด ” คุณท่านยกมือขึ้น เขาหลับตาลงเกร็งตัวรับการลงโทษ แต่หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ มือผอมใหญ่วางลงบนศีรษะเขาแล้วลูบเบา ๆ
“ ฉันสิต้องขอโทษเจ้าที่ทำร้ายให้ต้องทุกข์ทรมานใจเสียเนิ่นนาน อย่างนี้สินะ เป็นเหตุผลที่แม่นอมสนับสนุนให้เจ้าต้องไปเรียนเมืองนอก เพราะอยากจะแยกทั้งคู่ให้ห่างกัน ”
แทนไทลืมตาขึ้นอย่างเหลือเชื่อ เมื่อเห็นคุณท่านหัน
