“นายชอบขนมที่ฉันซื้อมาฝากไหมวิกเตอร์”
เด็กผู้หญิงผมเปียพูดขึ้นขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งไกวชิงช้าข้างๆ กัน
“…”
“ไม่ตอบ ก็แปลว่าชอบ งั้นฉันจะซื้อมาฝากอีกนะ”
วิกเตอร์จ้องมองหน้าเธอ เธอกำลังยิ้มสดใสเปล่งประกายเจิดจ้าท่ามกลางแสงแดดยามเช้า
“นายใจร้าย!!!!!”
อยู่ๆ ใบหน้าที่แสนสดใสก็เริ่มเศร้าหมอง จากนั้นเธอก็ร้องไห้ออกมาเป็นสายเลือด
“นายไม่คิดจะช่วยฉันเลยเหรอ” เธอพูดอย่างขมขื่น
“นายปล่อยให้ฉันถูกรังแก นายมันใจร้าย!”
แล้วเลือดสดๆ ก็ไหลออกมาจากรอยแยกแนวขวางที่คอของเธอ รอยแผลที่เหมือนกับถูกของมีคมบาดลึก
กรี๊ดดดดดด!!!!!!!
….
วิกเตอร์สะดุ้งตื่นตอนตีสาม ฝันร้ายตามมาหลอกหลอนเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มเหงื่อชุ่มตัว เขาลุกขึ้นไปนั่งข้างเตียงพยายามลืมภาพสุดสยองในความฝันร้าย
…ไม่มีทางที่เธอจะส่งจดหมายนั่นมา ต้องเป็นคนอื่น อีกอย่างเขาสัมผัสได้ว่าช่วงนี้ถูกจับตามองจากคนๆ นั้น คนที่ซ่อนอยู่ในมุมมืดและอยู่เบื
