ตอนที่6 โตแล้วไม่ใส่กางเกงในก็ได้ปะ
1079 คำ
หลายวันต่อมา
อากาศเเจ่มใส่ถึงวันรายงานตัวในรั้วมหาวิทยาลัยเขตเมือง จ๊ะเอ๋มาพร้อมกับขวัญแต่เมื่อทั้งคู่ก้าวเข้ามาก็เป็นที่จับจ้องของทุกคน
"มีแต่คนมองจ๊ะเอ๋เห็นไหมฉันบอกแล้วแต่งหน้าแบบนี้เด็ดดวง" ขวัญหัวเราะภูมิใจเอามือป้องปาก
"ตาสีชมพูแก่มสีส้มปากสีส้มจี๊ด มองผ่านๆ นึกว่าพระอาทิตย์ตกดินมันส้มไปหมดเลยขวัญ"
"เธอมันตกเทรนด์เดี๋ยวนี้เขาฮิตโทนส้ม"
"แน่หรือ"
"แน่ใจ"
"ไม่ยั่วนะ"
"ไม่ยั่วสิ..ถุ้ย"
"ฮ่าๆ "
สองสาวเดินเข้ามานั่งเพื่ออบรมจนกระทั่งเลิกพักเที่ยง
"อยากกินไอติม พี่รามก็ไม่รับโทรศัพท์" จ๊ะเอ๋ทำหน้ามุ่ยจ้องมือถือ
"พี่รามเรียนอยู่หรือเปล่า"
"ไม่รู้สิเห็นว่าวันนี้รับน้อง"
"อย่างงั้นก็ยาวเลย"
"เฮ้อออ"
จ๊ะเอ๋นั่งทำหน้าเซ็งอยู่นานจนขึ้นไปอบรมต่อในภาควิชาบ่ายจนเลิก
ตึ๊ก! ตึ๊ก กริ๊ดดด~
"มีเเข่งกีฬากันเหรอเสียงเชียร์ดังมากเลย" จ๊ะเอ๋มองลอดสนามเข้าไปเป็นการเเข่งขันบาส
"เราไปดูกันไหม"
"ก็ได้ตามใจขวัญ"
เมื่อมาถึงสองสาวยืนอยู่ข้างสนามแต่ที่น่าแปลกคือส่วนมากจะมีแต่ผู้หญิงมานั่งสแตน
"โอ้โหววว หล่อโฮกฮากกระชากใจ" ขวัญตาลุกวาวทันทีเมื่อเจอรุ่นพี่คนหนึ่งในสนามแข่ง
"......"
"จ๊ะเอ๋ยืนนิ่งทำไม"
"กำลังคิดอยู่"
"คิดว่า..."
"พ่อแม่เอาอะไรให้กินเป็นอาหารนะหล่อมากเลย"
"จริงด้วย! "
กรี๊ด~ พี่แมคข๋า~ กริ๊ด~
"ควรหายาอมมาขายแถวนี้ท่าทางคอจะอักเสบกันกรีดร้องดังขนาดนั้น"
"จ๊ะเอ๋"
"ก็มันจริงนิ"
สาวน้อยตาแป๋วมองก่อนจะลากขวัญออกมาอย่างลำบากเพราะเธอชื่นชมความหล่อของรุ่นพี่สุดฮอต แต่จ๊ะเอ๋ไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ
ตึกปีสี่
"เราจะนั่งตรงนี้อีกนานไหม" ขวัญบ่นมองซ้ายขวา
"ใจเย็นสิผ่านมาสองชั่วโมงเอง"
"เอง...? "
"ขวัญไม่มีความอดทนเลย"
"พอขี้เกียจเถียง"
ต๊บๆๆ !!
"โอ๊ย โอย" จ๊ะเอ๋ร้องเจ็บเมื่อฝ่ามือขวัญตีไหล่รัว
"นั่นมันพี่คนนั้นที่เเข่งบาสเขาอยู่คณะเดียวกับพี่รามด้วยเหรอ"
"ทำตาโตเชียวนะชอบก็ไปบอกเขาสิ"
"ไม่กล้า"
"ต้องกล้าเรายังบอกชอบพี่รามบ่อยๆ "
"แล้วพี่รามว่าไง"
"รำคาญ"
"ก็งั้นไงถึงไม่อยากไปบอก"
ขวัญม้วนบิดอายตามประสาวัยแตกเนื้อสาว
"แต่ทำไมเขาเหมือนมอง..." ขวัญขมวดคิ้วจ้องตามสายตารุ่นพี่ "เขามองจ๊ะเอ๋"
เสียงตื่นเต้นของขวัญรีบสะกิดจ๊ะเอ๋ทันที ก่อนที่ดวงตาเล็กจะเหลียวปะทะสายตา
"อึ้ม ใช่" จ๊ะเอ๋พูดกระซิบกระซาบ
"กรี๊ดดด~~"
"ใครเหยียบเท้า"
"โอ๊ย! ฉันดีใจแทนมีคนหล่อมองด้วย เอาเลยไหมให้เราไปถามเลย"
"ไม่เอาไม่สน"
จ๊ะเอ๋หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเลื่อนเพื่อฆ่าเวลาจนกระทั่งเกือบ 16.00น.
"เชี้ย ลืมวิชาเอกไว้บนโต๊ะ" รามเดินลงมาพลางบ่นกับบาส
"ก็กูบอกแล้วมึงก็มัวจีบสาว"
"ขึ้นไปเอาให้หน่อย"
"ไม่อะกูขี้เกียจ"
"แค่นี้เองไอ้สัส"
ตึก ตึก
"พี่รามช้าจัง จ๊ะเอ๋รอนานแล้วนะคะ" ทันทีที่เห็นพี่ชายสาวน้อยก็เดินจ้ำอ้าวมาหา
"ไม่เจอกันนานนอตอขึ้นเยอะเลยนะน้องขวัญ" บาสแซวพร้อมยักคิ้ว
"อะไรหรอคะนอตอ"
"นมโตไง ฮ่าๆ "
"ไม่เจอกันนานปากหมาเหมือนเดิมนะคะพี่บาส"
"ปากดีนัก"
ทั้งคู่เถียงและชักท่าทางกวนประสานกันก่อนที่รามจะยีผมตัวเอง
"แม่ง! ขี้เกียจขึ้นตึกว่ะ"
"พี่ชายจ๋าลืมของเหรอคะ"
"เออ"
"ถ้างั้นหนูไปเอาให้ไหม..แต่มีข้อแม้ต้องพาไปเลี้ยงติม"
"ตกลงรีบไปเลยหมายเลขห้องสองมันจะมีหนังสือวางไว้บนโต๊ะนั่นแหละ" รามทำหน้าอย่างไม่สบอารมณ์
ตึก ตึก
ฝีเท้าเล็กรีบก้าววิ่งขึ้นบันไดทันทีรามมองตามไปก่อนจะทำตาลุกวาว
ผวะ!!!
"โอ๊ยย ไอ้สัสรามตบหัวกูทำไม" บาสหัวเหวี่ยงคอสัปงกลง
"กูจะเช็กสติ" รามตอบอย่างอึ้งก่อนจะพึมพำ "อะไรแวบๆ วะ"
ผวะ!!!
"โอ๊ยยยย มึงเป็นส้นตีนอะไรอีกเนี่ยไอ้สัสกระดูกคอกูลั่นเลย" บาสโดนตบหัวศีรษะอีกครั้งจนตัวเซ
"กูลองเช็กสติอีกรอบ"
"มึงจะเช็กต้องตบหัวตัวเองไอ้ฉิบหายกูมึนไปหมดแล้วเนี่ย"
หลังจากบาสต่อว่ารามเสร็จขวัญก็หัวเราะชอบใจก่อนที่ทั้งคู่จะกลับมาถกเถียงกันต่อ เหลือเพียงรามที่พยายามรวบรวมความคิดยืนนิ่ง
ลานจอดรถ
"ดีนะคะประหยัดน้ำมันให้พี่บาสไปส่งขวัญที่บ้านเพราะทางเดียวกัน" จ๊ะเอ๋เตรียมตัวจะขึ้นรถกลับบ้านพร้อมราม
"จ๊ะเอ๋ฉันขอถามอะไรหน่อยวันนี้เธอใส่กางเกงในสีอะไรมา... "
"......"
สาวน้อยมองซ้ายขวาแล้วเดินไปใกล้พี่ชายทำมือป้องข้างหูกระซิบตอบ
"หนูโตแล้วไม่ต้องใส่กางเกงในก็ได้ปะ"
"ไม่ได้เว้ยยยย!!!!"
บ้านสุขสันต์
"ไหนละคะไอติมอุตส่าห์ไปเอาของให้" จ๊ะเอ๋บ่นอย่างไม่พอใจ
"เธอเป็นบ้าหรือเปล่าไม่ใส่กางเกงในไปเรียนมหาวิทยาลัยเดินอวดหมีน้อยไปทั่ว! "
"หมีน้อย...หรือว่าพี่รามเห็น"
"ไม่ชัดหรอกแต่มันแวบๆ หมีน้อยขนก็ยังไม่ค่อยขึ้น"
"พี่รามคนลามกมากนะคะ"
"เธอมากกว่าโรคจิตปานนี้ไม่ล่อไปครึ่งมหาวิทยาลัยแล้วเหรอที่เห็น"
"จ๊ะเอ๋เป็นสาวก็อยากลองทำอะไรแปลกๆ"
"อันนี้ไม่เรียกเเปลกเรียกบ้า!!"
ตึก ตึก ตึก
"ด่าน้องอีกแล้วเหรอ" แม่เดินเข้ามาพร้อมหอบหิ้วของ
"ถามมันเองเถอะว่าวันนี้ก่อเรื่องอะไร"
"เอาหน่าน้องยังเด็ก"
"นี่เหรอเด็ก..."
รามเปิดขวดน้ำยกดื่มทั้งที่หัวร้อนเพราะแม่เอาแต่เข้าข้างจ๊ะเอ๋
"หนูยังไม่โตแน่ๆ เลยค่ะแม่" จ๊ะเอ๋พูดเสียงเศร้าก้มหน้าลงถอนหายใจเฮือก "พี่ชายจ๋าบอกว่าน้องหมีของหนูยังเป็นหมีน้อยขนมันยังไม่ค่อยขึ้นค่ะ"
ฟู่~~~
"ไอ้ราม!!!!"
"แม่! โอ๊ย! แม่ เว้ยยยยย"
น้ำพุ่งทะลักจากปากรามทันทีพร้อมกับแม่ที่ตกใจตาขวางวิ่งไล่ทุบตีรามที่พรวดพราดวิ่งหนีรอบบ้าน
- ผู้เขียน
