ตอนที่5 เค้กจากปากพี่
1076 คำ
หลายวันต่อมา
"เสียดายขวัญไปเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาล" จ๊ะเอ๋พึมพำแล้วถอนหายใจ "อดปาร์ตี้วันเกิดด้วยกันเลย เฮ้อ"
"เออ บอกแล้วไม่ต้องจัดแม่ก็ไม่อยู่แต่โทรสั่งให้ฉันจัดงานวันเกิดให้เธอ น่ารำคาญ"
"พี่ชายเองก็ด้วย..นี่งานวันเกิดหนูนะคะสั่งเหล้าเบียร์มาเต็ม"
"เพราะเธอไงฉันถึงได้อดเที่ยวก็เลยพาพวกมันมาที่นี่ซะเลย"
วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบจ๊ะเอ๋อายุครบสิบแปดปีบริบูรณ์ งานเลี้ยงจัดขึ้นอย่างอลังการมีลูกโป่งลอยละล่องไปทั่ว
แก๊ก~ แก้วหลายใบกระทบกันเมื่อหนุ่มวัยมหาวิทลัยพาสาวสวยมาปาร์ตี้ด้วย
"สุขสันต์วันเกิดนะน้องจ๊ะเอ๋" บาสเพื่อนสนิทของรามลูบผมยาวสลวยเพราะสนิทกันอยู่แล้ว
"พี่ชายไปไหนเหรอคะ"
"มันไปรับน้องปอยเดี๋ยวก็มา"
"ปอย.."
สาวต่างสถาบันคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมรามในขณะที่จ๊ะเอ๋กอดอกคิ้วขมวดบึ้งตึง
"ไอ้ราม! น้องมึงหน้ามุ่ยแล้ว" บาสตะโกนเรียกจนรามเท้าเอวใส่
"นี่น้องปอยมีผัวแล้วแต่แค่อยากมาเที่ยวด้วยจบไหม"
รามอธิบายอย่างหงุดหงิดแต่จ๊ะเอ๋ไม่ตอบเธอคลี่ยิ้มเบา และทุกคนต่างปาร์ตี้สนุกสนาน ส่วนจ๊ะเอ๋ก็ถือน้ำส้มนั่งมองจนกระทั่ง22.30น.
"เดี๋ยวไอ้พวกนี้มันจะไปเที่ยวผับต่อนะ" รามเดินมาบอกจ๊ะเอ๋
"แล้วพี่รามจะไปเหรอคะ จ๊ะเอ๋ยังไม่ได้เป่าเค้กเลย"
"เทียนก็ซื้อให้แล้วเป่าเองสิพรุ่งนี้แม่บ้านที่จ้างชั่วคราวจะมาเก็บกวาดบ้านให้เป่าเสร็จก็ขึ้นห้องนอนได้เลยนะ"
"ตะ แต่ว่า.."
ยังไม่ทันได้พูดจบทุกคนต่างแยกย้ายไปเที่ยวต่อทิ้งจ๊ะเอ๋ไว้เพียงลำพัง
บนรถ
"มึงหลอกน้องอีกแล้วนะไอ้สัสราม" บาสนั่งหลังเบาะเอี้ยวตัวพูดกับรามที่เป็นคนขับ
"ก็แม่ง! น่าเบื่อจะให้อยู่วันเกิดลูกโป่งลอยฟ้าแบบนั้นไม่เอาหรอก"
ฟืบ
"คืนนี้รามค้างกับปอยนะคะ" นมไซซ์ใหญ่ที่นั่งเบาะข้างเอียงตัวมาถูไถแขนราม
"จะค้างยันหว่างเลย"
"คนบ้า อิอิ"
ผับ
ดื้อ ~ ดือ~ ดือ~
เพลงดังพร้อมกับทุกคนโยกย้ายส่ายสะบัดตอนนี้เวลาเกือบเที่ยงคืนรามเริ่มเมากรึ่มเพราะกระดกเหล้ารัว
ติก! (ไอจี : จ๊ะเอ๋)
({ลงรูป} สวัสดีวันเกิดน้ำแดงนี่อร่อยมากค่ะคิดถึงจังมาหาหน่อยน้า)
"เชี่ย!!!" รามเห็นแจ้งเตือนไอจีของจ๊ะเอ๋เธอถือขวดเหล้าค็อกเทลหัวโยกไปมาด้วยอาการเมามาย "มันซัดเหล้าทำไมวะเนี่ย"
บ้านสุขสันต์
ฮึก! อึก! ฮึก!
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู...สุขสันต์วันเกิดนะคะจ๊ะเอ๋" สาวน้อยอวยพรวันเกิดให้ตัวเองเป่าเทียนโดยนั่งลงพื้นวางก้อนเค้กไว้ที่โต๊ะเล็ก ก่อนน้ำตาหยดใสจะรินไหล "หนูคิดถึงพ่อจังเลย ฮือ~อยากให้พ่ออยู่ด้วย"
แกร๊ก
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~" เสียงร้องเพลงมาพร้อมตุ๊กตาหมีสีชมพู จ๊ะเอ๋เหลียวมองแล้วทำตาโต
"พี่ชายจ๋าาา" เธอตื่นเต้นรีบปาดเช็ดน้ำตาเมื่อเห็นรามหอบตุ๊กตามาวางตรงหน้า
"นี่ซัดเหล้าไปเยอะเลยงอนเหรอ..."
"เหล้าที่ไหนคะจ๊ะเอ๋ไม่เห็นนะ"
"ก็ที่เธอถือมันคือเหล้าผลไม้นะ"
"เอ้า! นึกว่าน้ำหวาน"
รามขมวดคิ้วย่นเพราะคิดว่าน้องสาวน้อยใจที่ไม่มีใครอยู่ในงานวันเกิดเธอ
ฟู่~ สาวน้อยเป่าเค้กตรงหน้าพร้อมหลับตาอธิษฐาน
"พี่ชายน่ารักอุตส่าห์กลับมางั้นเรากินเค้กกันนะคะ" จ๊ะเอ๋รีบตักป้อน
"ไม่เอาจะอ้วกกินเหล้ามาเต็มสูบเลย"
"นะคะพี่ชายจ๋า นะ..นะ กินเค้กหน่อย"
"บอกว่าไม่เอาไง! "
"อึก...พี่รามใจร้าย"
ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้จ๊ะเอ๋อ่อนไหวเพิ่มขึ้นเธอปากสั่นเครือเริ่มร้องไห้
งับ! ง่ำๆ
"พอใจเธอหรือยัง" รามอ้าปากงับเค้กแล้วเคี้ยวอย่างไม่เต็มใจ
"อีกคำนะคะ อ้ำ.."
"โอ๊ย รำคาญ"
งับ! หมึบ!!
"หยุดเคี้ยวก่อนค่ะพี่ราม! น...นั้น เจลลี่หัวใจของหนู" เธอเผลอตักเค้กที่มีเจลลี่ประดับของโปรดให้ราม จึงรีบใช้มือบีบแก้มเขาจนตอบไม่ให้เคี้ยวต่อ
"แอ๊ว อะ เอา อัย" [แล้วจะเอาไง]
"พี่เคี้ยวหรือยังคะ"
"อัย อู๊ " [ไม่รู้]
"แง ~ไม่ได้นะคะหนูตั้งใจจะกินเป็นชิ้นสุดท้ายถ้าอยากนั้นหนูขอ..."
จ๊วฟ!
"....." รามตกใจจนแน่นิ่งเมื่อน้องสาวพุ่งประกบจูบแล้วใช้ลิ้นตวัดในปากเพื่อหาเจลลี่ของเธอ
ง่ำๆ ~ "อ๊า เจอแล้วค่ะอร่อยจังได้กินเค้กจากปากพี่ชายด้วย ฮ่าๆ "
"จ๊ะเอ๋!!!"
"อะไรเหรอคะเรียกทำไมเสียงดังนั่งข้างกันอยู่แท้ๆ "
"!!!!!"
หัวใจชายหนุ่มเต้นถี่ทั้งโมโหและรู้สึกประหลาดแต่สาวน้อยกลับไม่รู้ความตักเค้กกินต่อหน้าตาเฉย
"หนูรักพี่...หนูชอบพี่..รักมากโลยย~" เสียงเมาพูดพร่ำของจ๊ะเอ๋ถูกรามอุ้มในท่าเจ้าสาวขึ้นไปยังห้องนอนก่อนจะวางลงบนเตียงนุ่ม
"ตัวนิดเดียวหนักเหมือนกันนะยัยเด็กบ้า"
"พี่ชาย..หนูโตแล้ววว"
"เออ รู้แล้ว"
"มาเล่นกันไหม"
"เล่นอะไรของเธอ"
"เล่นผัวเมียกันหนูเป็นผัวพี่เป็นเมีย ฮ่าๆ "
รามยืนข้างเตียงส่ายหน้าไปมามองจ๊ะเอ๋ที่หลับตาพูดไม่รู้เรื่องมือเธอดึงชายเสื้อรามเบาๆ ก่อนจะสงบลงเพราะหลับไป
"โตเป็นสาวแล้วเหรอนมก็เห็นเท่าเดิมเพิ่มเติม..." รามกวาดสายตามองไปที่เป้ากางเกงของจ๊ะเอ๋ก่อนจะรีบตั้งสติสะบัดหัว ตุ๊บ!! "โอ๊ยยยย"
เช้าต่อมา
"ฮือ ปะ ปวดหัว..." แสงแดดยามเช้าสาดส่องจ๊ะเอ๋ตื่นขึ้นสะลึมสะลือเธอกำลังจะก้าวขาลงเพื่อไปเข้าห้องน้ำแต่กลับเห็นรามนอนอยู่พื้นเบื้องล่าง
คร๊อกฟี่Zzzz
"พี่ชายน่ารักจัง อิอิ นอนเฝ้าจ๊ะเอ๋ด้วย" รอยยิ้มภูมิใจและรักใคร่พี่ชายเพิ่มหนักขึ้นเธอห่มผ้าให้เขาแล้วเข้าห้องน้ำตามปกติ
"ซี๊ด~ อ๊าก" รามตื่นขึ้นมาพร้อมใช้มือทุบท้ายทอยตัวเองแล้วรีบลุกเดินกลับไปที่ห้อง
ห้องราม
"สะบัดหัวแรงไปหน่อยไอ้สัส! ทุบเข้ากำแพงสลบไปเฉย เวรเอ๊ยยย!!"
เสียงบ่นฟึดฟัดก่อนจะซัดตัวลงนอนแล้วพักสายตาต่อ
- ผู้เขียน
