ตอนที่8 สระน้ำนอง [ของพี่...แล้ว]
880 คำ
สถานการณ์เริ่มตึงเครียดรามขมวดคิ้วขบคิดแต่จ๊ะเอ๋ยังพูดคุยกับแมคปกติอย่างไม่สนใจอะไรจนรามต้องเดินกลับไปนั่งรอที่เดิม
แก๊ก~
"ดื่มอีกค่ะพี่เเมค กริ๊งงง" จ๊ะเอ๋ยิ้มพร้อมถือแก้วค็อกเทลและไม่รู้ตัวว่าสายตารามจดจ้องทุกนาที
"พี่ชายจ๊ะเอ๋มองเขม็งเลย" แมคกระซิบ
"ช่างเขาสิคะ"
"แต่ก็ธรรมดาเพราะมีน้องสาวน่ารัก"
"พี่แมคก็น่ารัก"
ทั้งคู่พูดคุยสนุกยกเหล้าดื่มจนกระทั่งดึกดื่นแมคเมาง่ายจึงขอตัวกลับไปนอนเหลือจ๊ะเอ๋ถือแก้วหัวฟัดเหวี่ยงไปมา
"ไปนอนได้แล้วทำตัวเหลวไหลมากนะ" รามตรงดิ่งเข้ามาเท้าเอวมอง
"แล้วพี่มีไรปะ! "
"มีสิ ฉันต้องคอยดูแลเธอไง"
"พี่สนใจแต่ผู้หญิงของพี่เถอะไม่ต้องมาสนใจหนูหรอก เชอะ"
อึก! หมั๊บ
"เว้ยยย เอาคืนมา" จ๊ะเอ๋ยืนขึ้นแต่ยืนไม่นิ่งเธอกระดกเหล้าต่อแต่รามกระชากเอาไป "บอกว่าเอาคืนมา"
"เกเรเป็นเด็กไม่น่ารักเพิ่งจะสิบแปดแท้ๆ ''
"แล้วไงค้า~หนูวัยกำลังหัดแรด"
"จ๊ะเอ๋!!!"
เสียงยานของจ๊ะเอ๋ที่ตอบโต้ทำให้รามหงุดหงิดเพิ่มขึ้นแต่มือหนาก็พยายามจับคว้าตัวของน้องสาวไว้
"ปะ~ปล่อยหนูววว" จ๊ะเอ๋พยายามดิ้นเพราะกำลังโกรธเคืองพูดลิ้นพันอยู่
"หยุดนะจ๊ะเอ๋"
"ไม่! ปล่อยหนูนะคะ ไอ้พี่ชาย"
ตึก! โซ้มมม
"จ๊ะเอ๋!!!" รามตกใจสะดุ้งเพราะจ๊ะเอ๋ดิ้นแรงเดินไถลลงสระน้ำทันทีก่อนจะตะเกียกตะกายเพื่อเกาะขอบสระไว้
"ฮึก อักกก"
"เป็นยังไงบ้างสมน้ำหน้า"
"พี่รามไม่ต้องมายุ่งเลยนะ อื้อ หนูเกลียดพี่แล้ว"
"เกลียดให้จริงอย่ามาตามส่องชีวิตฉันแล้วกัน"
"ค่ะ ต่อไปจ๊ะเอ๋จะไปตามส่องชีวิตพี่เเมคแทนเขาทั้งดีทั้งหล่อน่ารักมากด้วย "
ใบหน้าเคลิ้มฝันหลับตาพริ้มในภวังค์ แต่ในขณะเดียวกันรามกลับโมโหเดือดดาล
โซ้มมม!
"ว๊าย...อัก~อัก พี่ราม" มือน้อยลูบใบหน้าเมื่อรามกระโดดลงสระจนน้ำกระเซ็นใส่แรง
"เหอะ! แรด เจอผู้ชายหน้าตาดีหน่อยทำตัวแบบนี้คงได้ท้องก่อนเรียนจบ"
"พี่รามน่าจะรู้ดีกว่าใครนะคะเพราะพกถุงยางเยอะยิ่งกว่าเงินซื้อข้าวกินซะอีก ถามจริงพี่ชายใส่ถุงทุกครั้งไหม..แนะนำหน่อยสิว่าส่วนใหญ่ผู้ชายใส่ไซซ์อะไรกัน"
"!!!!"
จ๊วฟฟฟ~
รามจับใบหน้าเรียวกระชากมาจูบประกบปากเพื่อให้สาวน้อยหยุดพร่ำในสิ่งที่เขาไม่พอใจ
ผละ
"พี่รามอย่ามาจูบหนูนะปากของพี่น่ะ...ฮึก ปากของพี่จูบผู้หญิงมาเป็นร้อย!!" ทันทีจ๊ะเอ๋ก็ปล่อยโฮเธอร้องไห้หนัก รามได้แต่ขมวดคิ้วมองใบหน้าอ่อนหวานตาปรือจนมือน้อยเริ่มไม่อยู่นิ่งทุบดันแผงอกแกร่ง
หมั๊บ!
รามคว้าข้อแขนจ๊ะเอ๋กระชากจนตัวทวนน้ำกระเเทกร่างกันจมูกทั้งคู่แนบชิดติดใกล้ จ๊ะเอ๋หยุดชะงักหัวใจเต้นถี่เร็วขึ้นและรามเริ่มเอียงใบหน้าเข้าใส่อย่างเชื่องช้า
จ๊วฟ จ๊วฟ จ๊วฟ
"อึก! อื้อออ~" รามดันตัวจ๊ะเอ๋จนหลังเนียนชิดขอบสระพร้อมตะปบดูดปากของเธอจนหายใจไม่ทันก่อนจะผละออก
"อย่าไปใกล้ผู้ชายคนไหนอีกเข้าใจไหม โตแล้วก็ควรรักตัวเองให้มากสิ"
"แล้วทีพี่รามยังใกล้ผู้หญิงคนอื่นได้เลย"
"แต่จ๊ะเอ๋เป็นผู้หญิง"
"ขี้โกง ฮื้อ~จ๊ะเอ๋ไม่สน"
รามจ้องมองสีหน้าเเดงระเรื่อของจ๊ะเอ๋ที่มึนเมาลืมตาแทบไม่ขึ้น
"รู้ไหมว่าเป็นผู้หญิงเสียเปรียบยังไง...จะถูกรุกล้ำแบบนี้ไง" รามกดเสียงเข้มใส่แล้วคว้าโอบเอวจ๊ะเอ๋เข้าประชิดอีกครั้ง
"พี่ราม อื้อ~ปล่อยหนูนะ"
"จะสอนให้รู้ไงว่ามันเสียเปรียบยังไง"
"....."
จ๋ม
"อ๊ะ~ พี่ราม~ งือออ" เสียงเเหลมดังสลับเเผ่ว ศีรษะของจ๊ะเอ๋วางคว่ำบนบ่าของรามพร้อมมือที่คล้องคออยู่
"อย่าเสียงดังมากสิพวกนั้นนอนอยู่ชั้นบน"
"แต่พี่ราม อ๊าง์ อึก! หนูจะปวดฉี่แล้วนะคะ"
"ก็ฉี่ออกมาสิ"
"ไม่เอา อ๊าาา"
จ๊วฟ! จ๊วฟ
เมื่อเสียงครางจ๊ะเอ๋เริ่มดังจากการถูกลูบกลางหว่างขาด้วยนิ้วเรียวของรามเขาจึงรีบผละถอยเพื่อใช้มือขนาบสองแก้มเนียนดึงมาจูบอีกครั้ง
"แลบลิ้นหน่อย" รามสั่งเสียงสั่น
"ไม่เอาหนูเกลียดพี่รามแล้ว...ฮื้อ"
"จะดื้อแบบนี้ใช่ไหมจ๊ะเอ๋"
"ใช่! ฮื้อออ"
หมึบ จ๊วฟ จ๊วฟ
"งื้อออ~ อื้อ~ งือ" จ๊ะเอ๋หลับตาปี๋เมื่อถูกรามจู่โจมแนบริมฝีปากฟัดเหวี่ยงเอียงหัวซ้ายขวาก่อนจะสอดเกี่ยวเพื่อดูดดึงลิ้น "อัก น...หนูหายใจไม่ออก"
"ก็ดื้อเองนิ"
"พอแล้วนะคะ จ๊ะเอ๋หายใจไม่ออกพี่รามดูดปากแรงมากด้วย"
"ในปากของเธอมีเเต่รสชาติแอลกอฮอล์เต็มไปหมดตอนได้กลืนกินน้ำลายโคตรฟินเลย..ฮึ..เด็กดื้อ"
ดวงตาปรือยังคงหัวเหวี่ยงเซไปมาตัวกระเพื่อมตามแรงน้ำ เพราะเธอคุ้นชินการประชิดตัวของพี่ชายเลยไม่ได้รู้สึกผิดปกติอะไร ต่างจากรามที่เริ่มมีความรู้สึกบางอย่าง..ใบหน้าหล่อเริ่มซุกไซ้ซอกคอพร้อมกระซิบเสียงแผ่ว
"ของพี่มันแข็งแล้วทำยังไงดี.."
- ผู้เขียน
