“หลงประเด็นแล้วครับ คาเทีย คุณมาเพื่อช่วยครูสไม่ใช่เหรอครับ แล้วตอนนี้คุณคิดอะไรไปถึงไหนละครับ...” “เออ! จริงด้วย” เอวาเหมือนจะนึกได้ การเป็นคาเทียเพื่อช่วยครูสนี่น่า ช่วยให้เขากลับมาเป็นมนุษย์ที่ใกล้คำว่าปกติให้มากที่สุด “ขอโทษ ขอโทษนะ” เอวาโบกมือขอโทษขอโพยไคล์ที่ไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆออกมา “เล่าได้มั้ยว่าครูสเขามีปัญหาอะไร” เอวาหันควับมามองไคล์ที่แสดงความใคร่รู้ “ถ้าอยากรู้มากนักก็ไปถามร็อคดูสิ” แบร่! “ฉันไปนอนดีกว่า ง่วงแล้ว ขอบใจนะที่ทำให้ฉันนอนหลับได้สักที” เอวาแลบลิ้นใส่ไคล์เธอหันหลังวิ่งเข้าห้องนอนของตนไปทันที แม้เธอจะมาพักที่แมนชั่นของไคล์แต่เธอก็มีห้องของตัวเอง เพราะที่นี่มีสองห้องนอน ดีจริงๆ ไคล์มองตามหลังเอวาพร้อมยกยิ้มมุมปาก “ผมชักอิจฉาคุณมากขึ้นเสียแล้วสิครับ ครูส” ไคล์พึมพำกับตัวเอง ในวันรุ่งขึ้นเอวาไม่ได้ไปที่กองถ่าย เธอกระสับกระส่าย ไคล์บอกว่ามันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ครูส