"อย่าเข้ามานะ!"
"พี่ไม่ดีตรงไหนอิม ตรงไหนที่เทียบกับมันไม่ได้ อิมไม่ได้รักกับมันไม่ใช่หรอ" สองมือใหญ่จับไหลมนเขย่า กดบีบแน่นจนคนถูกกระทำน้ำตาไหลแอบเต็มแก้มเนียน ไม่คิดว่าคนที่ไว้ใจจะทำร้ายเธอได้ลง เขาแทบไม่เหลือภาพลักษณ์อันแสนอบอุ่นที่เคยมี ดูเลวร้ายขึ้นมาก
"ปะปล่อย! พี่คินตั้งสติดีๆ พี่แค่เมา แค่เมาเท่านั้น เรากลับบ้านกันเถอะ" เธอพยามอ้อนวอน แค่ให้เขายอมเปิดประตู ทุกอย่างก็จะสำเร็จ
ตุ๊บ!!!
"พี่ตั้งใจอิม พี่มีสติดี"
"อื้อ...อะอย่า...ทำ" เขาพลักร่างบางลงไปกับพื้นพรม ไม่สนใจแรงกระแทกว่าเธอจะเจ็บหรือไม่ มือบางลนลานควานหาของใกล้มือหวังช่วยให้รอด ในตอนเขากำลังโน้มตัวลงมาหวังจะขึ้นคล่อม เสียงกรี๊ดร้องด้วยความกลัว เมื่อมือหนาเริ่มดึงกระชากแหวกเสื้อยืดออก แทบเกือบเห็นบราเซียร์ด้านใน แล้วจับขาเรียวกระชากมาใกล้ตัว
"อย่าทำอิมเลย อิมกลัวแล้ว...ฮื่อ.." เธอปล่อยโฮร้องออกมา เหมือนคนสิ้นหวัง ใช้กำป
