@ บ้านชาร์ค
"เจ็บหรือเปล่า" ชาร์คเอ่ยถามขึ้น รอยแดงตามผิวเนียนเด่นชัด ในตอนที่มาถึงบ้าน เขาได้ให้เธอขึ้นไปอาบน้ำรอระหว่างเขาสั่งงานลูกน้อง พร้อมกับถือถาดอาหารขึ้นมาเสริ์ฟ มือหนาถกแขนเสื้อขึ้น ไล่ปลดกระดุมเผยกล้ามมัดอกแกร่ง นั่งลงบนเตียงใกล้ร่างบางในชุดนอนตัวบาง
"..........."
"ฉันส่งคนไปแก้เรื่องข่าวให้แล้วนะ เรื่องแค่นี้ทีหลังบอกผัวสิ ทำไมฉันจะจัดการให้เธอไม่ได้" เธอนั่งเงียบก้มใบหน้ามองแต่จานอาหาร ไร้เสียงตอบกลับ คงเดาไม่ผิดว่าพึ่งผ่านการร้องไห้มา แต่ไม่อยากให้เขารับรู้ ชาร์คจึงเปลี่ยนเรื่องพูดคุย ลูบหัวเล็กปลอบประโลม ใช้ช้อนตักอาหารขึ้นป้อนจ่อริมฝีปากบาง
"อธิบายเรื่องวันนั้นได้ไหม...พี่ชาร์คได้นอกใจหนูหรือเปล่า" อิมเมจใช้มือดันช้อนออกไม่ยอมทาน แววตากลมสะท้อนประกายมองใบหน้าหนารอคำตอบ เสียงหวานใสๆที่เขาสุดจะคิดถึง ยามไม่เจอหน้ากัน
"ไม่...วันนั้นมันเป็นเรื่องความเป็นความตายต่างหาก แค่ม
