ฮึกกก
"ผิดหวังเหรอ? หืม" เสียงน่าขนลุกเอ่ยถาม
“แกมันชั่วทั้งหน้าชั่วทั้งจิตใจ ไอ้เลว ฮึก” วาดฝันพูดทั้งน้ำตาคลอ
“คงคิดว่าถอดหน้ากากเเล้วจะเป็นไอ้เบสหรือเปล่า?” อีกฝ่ายยิ้มอย่างแดกดัก
“ฉันไม่ได้หวัง....เพราะเขาไม่ได้อยู่ในความรู้สึกของฉันอีกแล้ว!”
“น่าเจ็บใจแทนมันนะ ฮึฮึ!”
“ออกไปได้เเล้วฉันจะพักผ่อน”
“ได้! ไว้เจอกันใหม่นะ”
หลังจากชายคนนั้นเดินออกไปวาดฝันก็ทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรงแล้วร้องไห้อย่างหนักอีกครั้ง
"ฮึบบ ฮือออ"
ชายตัวใหญ่หน้าตากลางๆ ดวงตาสีน้ำขาวเหมือนลูกครึ่งฝรั่ง แม้แววตาจะไม่ได้ดุร้ายแต่การกระทำของเขาทุกคืนช่างป่าเถื่อนสิ้นดี
เซฟเฮาส์
"คนที่คอยตามสอดส่องฉันทุกฝีก้าวคือเเกเหรอ!" เบสเอ่ยถามอย่างเยือกเย็นหลังจากจับสายลับที่สอดส่องความเคลื่อนไหวของเขามาตลอด
“ฮึกกก อือออ”
"ไม่แปลกใจที่พ่อถึงรู้ความเคลื่อนไหวตลอดทั้งที่ฉันไว้ใจเเกเพราะเป็นคนสนิท แกคอยดูแลเเละปกป้องฉัน
