ตอนที่.8 ชุ่มน้ำเปียกแนบเนื้อสาว

1142 คำ
ในขณะนี้บรรยากาศภายในห้องของผมร้อนดั่งไฟโลกันต์ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนแสบสันเท่านี้มาก่อนอยู่ๆ มาฉี่ใส่เตียงนอนซะงั้น "ยัยบ้า!!!" ซ่าาา แถมยังเมาหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนผมต้องอุ้มเข้าห้องน้ำพร้อมกับเปิดฝักบัวราดรดตั้งแต่เอวลงถึงขาเพราะเลอะเทอะ "ฉันจะไปจัดการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ เธอรีบทำความสะอาดซะแล้วใส่เสื้อที่ฉันเตรียมไว้ให้" ผมกัดฟันกรอดด้วยความโมโหร้ายแล้วโยนเสื้อเชิ้ตสีขาวให้เพราะตัวเล็กคงใส่ยาวเป็นเดรสสั้นได้ "รีบๆ ด้วยล่ะ!" แกร๊ก กระทั่งเวลาผ่านไปหลายนาทีสังเกตเห็นว่าแป๋วยังไม่ออกจากห้องน้ำจึงกำลังจะเดินกลับไปหาแต่ปรากฏว่าสาวน้อยตัวเล็กดันโผล่ออกมา "เชี่ยยยย" เสียงสบถออกมามองด้วยหัวใจเต้นถี่ ผมเปียสองข้างถูกปล่อยออกมายาวสลวยพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่สวมใส่ยาวถึงหัวเข่าแต่ทว่า.. "เธอไม่เช็ดตัวก่อนเหรอ" "แล้วพี่เอาผ้าเช็ดตัวให้หนูหรือยัง" "เออจริง" "เนี่ยแล้วจะเช็ดยังไง..เอาปากเป่าไหม!หมดลมหายใจตายก่อนพอดี" "เหอะ ทีแบบนี้ละฉลาดนักแต่แยกเบียร์กับน้ำเปล่าไม่ออก" อาจเพราะสภาพแวดล้อมพร้อมกับถิ่นทุรกันดารเลยทำให้เด็กที่นี่ไม่ได้โตไวเหมือนกับหลายจังหวัดอยู่อาศัยในเขตที่เจริญมากแล้ว เฮือก "หนูหิวน้ำจังเลยค่ะ" "อืม" "หนูกลับบ้านได้หรือยังคะ" "สภาพแบบนี้กลับไปอาจจะตกบันไดตายหรือหัวฟาดพื้นก็ได้ รอจนถึงเช้านะจะไปส่งแม่เธอคงไม่กลับมาในตอนตีสี่ตีห้าหรอกนะ" "งั้นหนูนอนนะง่วงแบบว่า..ง่วง" ตึ๊ก! ตัวเล็กเดินขาไม่สามัคคีกระแทกไหล่ของผู้ชายตรงหน้าแล้วทิ้งตัวดิ่งลงตียงนอนจนกระเด้งนอนหงาย "ไม่รู้ว่าเพราะฮอร์โมนกำลังเป็นสาวหรือเพราะร่างกายโตกว่าวัย ผิวขาวหุ่นอวบถึงสะดุดสายตาของชายวัยกลัดมันอย่างเลี่ยงไม่ได้ อ๊าง์ อึกกก สักพักเสียงครวญครางของสาวน้อยก็เล็ดลอดออกมาทั้งที่ไม่ลืมตา "เสื้อผ้าเปียกเลยไม่ได้ใส่ชุดชั้นในสินะ หัวนมเม็ดเธอมันแหลมแทงเสื้อสีขาวออกมาด้วยแม่งเอ้ย" แม้พยายามห้ามใจเท่าไหร่แต่เมื่อเห็นใบหน้าออดอ้อนกำลังเมาแอ๋พร้อมกับเรือนร่างสีเนื้อที่แนบชิดเสื้อบางก็มีหวั่นไหว "ขอดูหน่อยได้ไหม" แม้จะรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายคงไม่ตอบกลับใดๆ แต่ก็ถามตามมารยาทไปอย่างนั้นเอง "อิ๊ ~อื้อออ" "ชวุ่วเบาหน่อยสิดึกแล้วนะ" ยิ่งดึกบรรยากาศดีเงียบสงัดถ้ามีเสียงดังย่อมก้องกังวานชัดเจนผมเพียงแค่ใช้นิ้วชี้แตะบริเวณรอบหัวนมที่ตั้งชูชันเสียงครวญครางก็ดังตามจังหวะแถมแรงขึ้น "สู้มือเหรอ~ หืม" ในขณะนี้ท่อนล่างดันกางเกงจนแทบจะปริแตกออกเป็นเสี่ยง มังกรผมมันผงาดอาจเริ่มอยากจะพ่นไฟในอาณาเขต "ขอดูดได้ไหม" น้ำเสียงของผมเริ่มไม่นิ่งพร้อมกับใจสั่นไหวก่อนจะแนบริมฝีปากหนาถูไถ "อ๊ะ~~ อ๊าาา" "ครางเก่งเหมือนกันนะ หึ" "งือ ~อ๊ะ " แม้ว่ารู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งที่ทำจะผิดแต่ก็ใครจะห้ามลิมิตตัวเองไหว แถมยังคอยมาอยู่ใกล้ทุกวันอีกทั้งตัวยังหอมแป้งเด็กมันคละคลุ้งจมูกจนเคยชิน ผมลุกขึ้นถอดชุดเสื้อกาวน์ของหมอแขวนตะกร้า ตอนนี้ก็เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น "เด็กบ้า" นิ้วเรียวยาวเริ่มเขี่ยวนตรงจุกสองเต้าพร้อมกับขึ้นคร่อมเพื่อจ้องมองดูปฏิกิริยาแต่เนื่องจากเมาเธอจึงไม่ได้ขัดขืนทำเพียงส่งเสียงครางสั่นเบา "เม็ดนมเธอแข็งแล้ว" ผมจ้องหน้าพร้อมกับไถตัวลงสูดดอมดมกลิ่นสาบสาว "คงจะบริสุทธิ์อยู่สินะ" ทันทีที่รู้ว่าเด็กบ้านนอกคงไม่ได้ใจไวเท่าไหร่พร้อมกับหลายอย่างที่ไม่รู้สึกรู้สาจึงพยายามห้ามใจไม่ให้ล่วงเกินไปกว่า..ละเลงเสียวให้ "อ๊าาา~ อึก ~อื้อ" เป็นครั้งแรกที่สาวน้อยถูกรุกล้ำจนทำให้เสียวซ่าน เมื่อมือหนึ่งบีบคลึงเต้านมอย่างเชื่องช้าพร้อมกับใช้ริมฝีปากดูดจุกที่พรวดโผล่ตั้งออกนอกเสื้อขึ้นมาจนน้ำลายละเลงแตกฟองเปียกเป็นบริเวณกว้าง "โคตรหวานเลยนะ" ทันทีความเป็นปีศาจก็ถูกปลุกขึ้น ผมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกทีละเม็ดด้วยใจที่เต้นอย่างกับกลองชุดลั่นข้าศึกเข้ามา "แม่ง.." ในขณะที่สบถความอดทนแทบจะไม่ไหวแล้วมือของเขาก็เลื่อนไปกับกุมเป้ากางเกงตัวเองพร้อมบีบเพื่อคลายความปวดร้าว เนื่องจากอารมณ์เหมือนกระหายปลุกเร้า สายตายังคงจดจ่อเม็ดนมสองเต้าสีชมพูระเรื่อขนาดเท่านิ้วก้อยพร้อมกับขนาดที่พอเหมาะมือขาวผ่องสะท้อนแสงไฟ "อิ๊ ~~อ๊าาาา" ความรู้สึกของความเป็นชายพลุกพล่านจนทนแทบไม่ไหวต้องงัดลำท่อนใหญ่ออกมาโผล่กลางซิปกางเกงขายาวสแล็คสีดำ แล้วชักรูดจนข้อแขนเกร็งเส้นเอ็นปูดโปน "อื้อออ อึก!" สักพักเสียงครวญครางก็เหือดหายเมื่อถูกจู่โจมริมฝีปากพร้อมกับเรียวลิ้นแทรกเข้าใส่ ก่อนจะม้วนเป็นเกลียวคลื่นเกี่ยวเกี้ยวดูดน้ำลายพร้อมกับเอียงหัวศีรษะซ้ายขวาจนกระทั่งเสียวหนักจนน้ำเหนียวไหลเยิ้มจากหัวบาน "อ๊าห์ แตกใส่ปากเธอได้ไหม..หิวน้ำไม่ใช่หรือไง หืมมม" ตอนนี้ต่อให้อะไรก็ห้ามไม่อยู่อีกต่อไปผมชักท่อนเอ็นจนแข็งพร้อมกับความเสียววิ่งแปลบ "ใหญ่ขนาดนี้จะเข้าปากเธอไหวไหมนะ" ชายร่างแกร่งขึ้นคร่อมนั่งตรงหน้าอก แต่ไม่ทิ้งน้ำหนักทั้งหมด เขาใช้มือจับบังคับท่อนใหญ่ถูไถบนพวงแก้มพร้อมกับตีกระทบริมฝีปากกระจับ "ปากนิดจมูกหน่อยดีจัง อยากรู้นักว่าคอจะลึกมากแค่ไหน" ผมใช้มือข้างเดียวบีบรวบแก้มใสจนริมฝีปากเผยอออกมาแล้วจึงยัดท่อนลำเข้าใส่แต่ก็แทรกได้เพียงนิดเดียวเท่านั้น "อ๊าห์~ จะไม่ไหวแล้วนะยัยเด็กบ้า" พวงแก้มสีแดงระเรื่อสะท้อนแสงไฟด้วยอาการเมาตาปรือจึงค่อยๆ ลืมตื่นขึ้นมา แต่ก็ดูท่าทางสติยังไม่ครบเท่าไหร่ ก่อนที่คิ้วบางจะขมวดเนื่องจากผมเริ่มดันท่อนเอ็นเพื่อเข้าลึกและกระเเทกเป็นจังหวะถี่ขึ้น "ช่วยกลืนน้ำฉันหน่อยได้ไหม..ปกติไม่ค่อยชอบแตกใส่ปากใครแต่เธอมันน่าหมั่นไส้ชะมัดเลย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม