ลานวัด
"ใครตีมันไอ้ชล" ฉันเอาไก่มาถวายให้หลวงตาตามที่แม่สั่งแต่มัวแวะเล่นถึงค่ำมืดเห็นไอ้ด่างจมกองเลือด
"สวย"
"ใครคือสวยมึงตอบมาเดี๋ยวนี้ไอ้ชล"
"ครู"
"ฮะ!!"
ไอ้ชลคือเด็กวัดอายุแค่ 9 ขวบมันพูดอึกอัดแล้วชี้ไปยังร้านกระดานซึ่งเป็นที่สอนพิเศษจนกระทั่งฉันจับใจความได้ว่ามันเห็นว่าครูเดินเข้ามาแล้วใช้ไม้ฟาดไอ้ด่างต่อหน้าต่อตา
"อดทนนะเดี๋ยวจะพาไปหาหมอ" ใช่ทุกอย่างคงเป็นเพราะฉัน "กูไม่น่าปล่อยมึงไปไล่งับขามันเลย อีใจร้ายไส้ระกำ"
ฉันรีบหอบร่างไอ้ด่างตัวผอมเพื่อวิ่งไปหาหมอแต่ตอนนี้เวลาก็ดึกแล้วรถสองแถวไปโรงพยาบาลก็ไม่มีและที่เดียวที่คิดได้นั่นก็คือคลินิกของพี่หมอแม้เขาจะรักษาคนแต่อาจจะมียาหรืออุปกรณ์รักษาสัตว์ให้ได้
คลินิกเอกชน
ต๊บ!ต๊บ!ต๊บ!
"ช่วยด้วยค่ะ ฮื้อออ" ฉันร้องไห้ฟูมฟายแทบเสียสติวางไอ้ด่างลงข้างล่างแล้วทุกประตูสนั่นลั่นซอย "พี่ ~ฮื้อ"
ในห้องตรวจ
"ฉันไม่ได้เป็นสัตวแพทย์แต่ก็พอจะเย
