บ้านแป๋ว "แอ่กๆ แค่ก" "แม่เป็นอะไรไม่สบายเหรอไปหาหมอหรือยังหนูเห็นแม่ไอมาหลายวันแล้วนะ" "ไปมาแล้วกูเป็นหวัดเฉยๆ" "แล้วกินยายัง" "มึงจะถามทำไมให้มากความว่างๆ ก็ไปอ่านหนังสือประดับความรู้บ้างไป" เมื่อลูกสาวเห็นพฤติกรรมที่แปลกไปเธอก็สงสัยแต่พอถามก็ไม่ได้รับคำตอบอะไรจนกระทั่งตัดสินใจไปถามหมอที่คลินิกเอกชนเพราะแม่ถือพาราเป็นตราประจำของที่นั่นจ่ายยา คลินิกเอกชน "จริงนะ.." ฉันเดินมาถามพี่หมอก็บอกว่าแม่ไม่สบายเป็นโรคหวัดทั่วไป "อืม" "แล้วทำไมพี่ต้องตอบอ้ำๆอึ้งๆ แถมไม่สบตาอีกด้วย" "ฉันไม่ว่างเคลียร์เอกสารอยู่" "โกหกหรือเปล่าคะทำตัวมีพิรุธเกิน" "นี่.." ผมต้องยอมเสียจรรยาบรรณการเป็นหมอเพราะถูกแม่ของเด็กนี่ขอร้องเอาไว้แต่เมื่อได้สบตากลับรู้สึกหวั่นใจทั้งที่เป็นเรื่องสำคัญและเธอควรจะรับรู้เอาไว้ "มองหน้าหนูทำไมคะสวยแหละรู้" "ไปเอาความมั่นใจจากไหน..หรือที่บ้านไม่มีกระจกไว้ส่องดู" "โห หย