"___" "พี่หมอคะ เราเลิกกันเถอะหนูไม่รู้ว่าพี่กับหนูอยู่ในสถานะอะไรแต่ไม่ว่าจะความสัมพันธ์ไหนหนูขอยุติมันลง" "อะไรนะ?!" แทบจะไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยินเมื่อคืนเรายังคงเสพกามอารมณ์กันอย่างเมามัน ตื่นเช้ามากลับกลายเป็นท้องฟ้าสีมืดดำผมสตั้นไปหลายวิเลยทีเดียว "เธอเป็นบ้าอะไรอีกแป๋วแหวว!!" "หนูตัดสินใจดีแล้วนะคะพี่หมอช่วยเคารพการตัดสินใจของหนูด้วยและไม่ว่าครั้งนี้หนูจะดวงซวยก็ถือว่า..หนูมันโง่เองที่ตัดสินใจจากพี่ไป" "ตามใจ!!ถ้าคิดว่าปีกกล้าขาแข็งนักก็ขอให้ชีวิตของเธอสดใสก็แล้วกัน" โต้มมมม เสียงปิดกระแทกประตูเมื่อชายหนุ่มลุกเดินจากเก้าอี้กลับเข้าห้องนอนเร็วรี่ ในขณะที่สาวน้อยยืนแน่นิ่งก่อนที่น้ำตาหยดใสจะไหลลงมาแต่ยังไม่ทันจะย้อยสู่พื้นเธอก็รีบยกมือขึ้นมาปาดมันทิ้งไป "ฮึกกก ขอโทษนะคะแต่หนูไม่มีอะไรคู่ควร" . . เมื่อแยกจากกันเวลาก็ล่วงเลยผ่านไปหลายเดือน แป๋วอยู่หอพักพร้อมกับทำงานหลังเลิกเรียน