เช้าต่อมา คอนโด xx ห้องของทอฝัน
ติ๊ด ติ๊ด~
เสียงนาฬิกาดิจิทัลดัง ติ๊ด ขึ้นเบา ๆ ก่อนจะเปลี่ยนตัวเลขจาก 07:59 เป็น 08:00 นาฬิกาตรง
ทอฝัน ลืมตาขึ้นช้า ๆ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความมึนงงปะทะเข้ากับแสงอ่อนที่ลอดผ้าม่านเข้ามา สภาพอากาศเช้านี้ดีเกินกว่าจะรู้ตัวว่าเธอ… อยู่ในสถานการณ์นรกอะไรบางอย่าง
“อือ…”
เธอขยับตัวอย่างเมื่อยล้า แต่เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น ทอฝันก็รู้สึกถึงไออุ่นที่อยู่แนบข้างและมือใหญ่ ๆ ที่พาดอยู่ตรงเอวเธออย่างสนิทสนมเกินไป
เธอหันขวับทันที
พายุ นอนหลับเป็นตาย ผมยุ่งเหยิง แผงอกเปลือยเปล่าเผยให้เห็นรอยเล็บบางจุดที่เธอไม่อยากยอมรับว่าเป็นฝีมือตัวเอง
และที่สำคัญ… ทั้งคู่กำลังอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
ไม่มีเสื้อผ้า
ไม่มีสติ
และไม่มีอะไรจะอ้างได้อีกแล้ว
“…ไอ้เวร…” เธอพึมพำเสียงแหบพร่า
ปึก! เธอใช้เท้าถีบต้นขาเขาเบา ๆ อย่างไม่ตั้งใจให้ตื่น แต่อีกฝ่ายยังกรนครืด ๆ อย่างคนหมดแรง
