เช้าวันเสาร์ อากาศแจ่มใส แต่บ้านหลังเล็ก ๆ แห่งนี้กลับอบอวลไปด้วยความวุ่นวายเหมือนมีพายุ (ที่ไม่ใช่ชื่อคน) โหมกระหน่ำ
ทอฝันวันนี้ไปหาคุณพ่อซีโร่ที่คลับ ส่วนไทไม่ยอมไปทำงานยังขลุกอยู่กับหลานอคินที่บ้าน ฉะนั้นวันนี้ในบ้านจะมี อคิน พายุ ไท และน้องพาฝัน
ขณะนั้นเองไทลากเสียงยาวขณะยืนหน้าตู้เย็น
“ข้าวหมด~ ไข่หมด~ นมก็หมด~ ขนมก็หมด~ เหลือแต่พริกแห้งกับถั่วลิสง…จะให้หลานกินอะไรเนี่ย!”
อคินทำหน้าขึงขัง
“ก็ต้องรอดสิอาไท! อดไม่ได้ เดี๋ยวน้องในท้องจะหิว!”
พายุเดินออกมาจากห้องพร้อมน้องพาฝันในอ้อมแขน
“หยุด! ผมรู้พวกคุณคิดอะไรอยู่…ห้ามทำอาหาร…ห้ามแตะครัว…และห้ามเสียบปลั๊กอะไรทั้งสิ้น”
ไททำหน้างอ
“โห…นิดนึงก็ไม่ได้เหรอออ”
พายุยกนิ้วชี้ไปตามมุมครัว
“ครั้งที่แล้วหม้อไมโครเวฟละลายไปกับไข่ ไข่ระเบิด ครั้งก่อนหน้านั้นน้ำตาลไหม้ติดเตา…และอย่าลืมตอนที่เตาอบระเบิดเพราะลืมถอดพลาสติกออกจากพิซซ่าแช่แข็ง!”
