บทที่8 ลงโทษเด็กดื้อ (ชิมน้ำ) Nc หนัก!!

1246 คำ
มือหนาลูบผมยาวสลวยด้านหลังก่อนจะเอื้อมมือเข้าภายใต้เสื้อปลดตระขอชุดชั้นในของสาวสวยด้วยมือเดียว "พี่หวังดูชำนาญจังปลดตะขอขอเก่งด้วย" "พี่เก่งทุกอย่างและแต่ที่เก่งสุดก็คงต้องลองก่อนแล้วค่อยให้คำตอบนะ" "คนบ้าพูดแบบนี้ฟ้าเขินนะ" "แล้วจะเอาปะล่ะ แต่ต้อง..ใส่ถุงยางด้วยปากเท่านั้นนะเพราะจะโคตรเสียวเลย" อิ๊ด อิ๊ด ปึก!! รถเก๋งที่ส่งซ่อมกำลังสะเทือนพร้อมขย่มโหมจนล้อบิดเบี้ยว ภายในกำลังเร่าร้อนด้วยเเรงสวาท สาวสวยหุ่นบางอกโตขึ้นกระเเทกโขกลำเอ็นอย่างช่ำชอง สามชั่วโมงต่อมา.. ฮึก ฮึก อึก! เสียงน้ำที่ไหลลงคอหลายอึกติดต่อกันอยู่ที่หลังบ้าน สาวน้อยนั่งอยู่ตรงม้าหินอ้อนข้างต้นไม้ใหญ่ "นิสัยเสีย เหอะ! พ่อไม่อยู่วันเดียวพาผู้หญิงเข้าบ้านไอ้พี่หวังคนบ้า ฮึก" เสียงสะอึกดังของอ้อนใจที่บ่นพึมพำถือขวดแก้วใสในมือ "ทำไมกัน..ทำไมถึงเลวแบบนี้ทั้งที่มาอยู่แป๊บเดียว" อึก อึก หมั๊บ! "แดกเหี้ยอะไรเนี่ย" อ้อนใจกระดกยกดื่มอีกครั้งแต่หวังเดินมาคว้ากระชากออก "เอาคืนมานะไอ้พี่หวัง" "แล้วเป็นห่าอะไรมานั่งแดกเหล้าขาว" "เอ้า! ไม่ใช่น้ำพีชเหรอที่พ่อซื้อมาให้หนูง่ะดูดีๆ สิพี่ พีชชช" "พีชเหี้ยอะไรล่ะกลิ่นเหล้าขาวตีขึ้นจมูกขนาดนี้แล้วดูสภาพตัวเองก่อนหัวไปทางหางไปทาง" ต๊บ!! มือน้อยทุบโต๊ะดังสนั่น แม้จะยืนเซไปมาแต่เธอก็ตะเบ็งเสียงตอบโต้ "ถึงหนูจะเมาแล้วพี่จะทำไม ที่นี่มันบ้านของหนูนะ ชิ" อ้อนใจชี้นิ้วก่อนจะปัดป่ายผมยาวที่สุรุ่ยสุร่าย "แค่นี้ก็เดินหนีไม่แน่จริงนิหว่า" "ฉันอยู่ทางนี้ เว้ย!!!" "@_&&-++_##&--" "พูดอะไรไม่รู้เรื่อง.." ควั๊บ เมื่อสถานการณ์เริ่มไม่เป็นสุข หวังวางขวดเหล้าลงแล้วเดินไปคว้าเอวบางแนบชิดเพื่อจะประคองเธอขึ้นห้อง "ปะ ปล่อยนะอย่ามาเเตะต้องตัวหนู" จู่ๆ ตัวเล็กก็ดิ้นสะบัดแรง "เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย!" "หยุดนะเอามือออกไป" "แค่จะประคองกลับห้องเดี๋ยวก็ร่วงหล่นหัวฟาดพื้นตายห่าหรอก" "เสือก!!!" จ๊วฟฟฟ สิ้นสุดความอดทน หวังกอดรัดตัวอ้อนใจไว้แน่นก่อนจะพุ่งตัวประกบปากจูบแล้วรีบผละออก "นิ่งเลยสิ..แดกเหล้าขาวหรือเมาย***าสภาพเหมือนคนไร้สติขนาดนี้" จ๊วฟฟฟ "!!!!" หวังตกใจเมื่อผละปากออกพร้อมพูดเอ่ยแต่เพียงสักพักอ้อนใจก็เขย่งตัวขึ้นพุ่งจูบปากย้ำเหมือนที่เขาทำ "คิดว่ากลัวหรือไงจูบมาจูบกลับไม่โกง" เสียงยานพร้อมสายตาปรือยืนแทบไม่ไหวพูดก่อนที่ดวงตาทั้งคู่จะผสานกัน อึบ ตึก "อัก พะ~พี่หวัง~อ๊าส์" อ้อนใจตะโกนเสียงดังเพราะสะดุ้งที่ถูกอุ้มยกวางนอนราบบนโต๊ะหินอ่อน "รู้ไหมว่าทำแบบนี้เขาเรียกว่าอ่อย" "เหอะ แล้วผู้หญิงที่พี่พามานั่นเรียกอะไรนักร้องเสียงเพี้ยนเหรอ ได้ยินเสียง อะ~อ๊ะ~โคตรหลายคีย์เลย" "เธอโกรธฉันเรื่องนี้เหรอถึงได้มานั่งซดเหล้าขาวอยู่แบบนี้" เหมือนฤทธิ์แอลกอฮอล์จะแทรกซึม ความดื้อรั้นของอ้อนใจแผ่วลง เธอแทบไม่ได้ยินคำถามของหวัง ได้แต่นอนเอียงรษะซ้ายขวาไปมาเชืองช้า และไม่รู้ตัวเองว่าสองขาที่ยกตั้งฉากขึ้นทำให้กระโปรงสั้นถกไหลไปกองที่เอว กางเกงในสีส้มสดใสออกสู่สายตา หวังก้มหน้าหลับตาก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา "อยากครางบ้างไหมเดี๋ยวจะจัดให้" ซู๊ด แผล็บ "อื้อออ!! อะ~~อะ" เสียงเล็กครางกระตุกเมื่อโดนเรียวลิ้นลากเลียผ่านกางเกงใน "เสียงดังเกินไปแล้วเดี๋ยวบ้านใกล้เรือนเคียงก็แห่มาดูหนังสดหรอก" "ไอ้พี่หวัง อือ~คนบ้า~อ๊ะ~ไอ้บ้า" "เธอคุมตัวเองไม่อยู่แล้วรู้ไหม" อึบ หวังอุ้มตัวเล็กลงจากโต๊ะมาวางไว้ที่เนินดินมีหญ้าอยู่ ใบหน้าแสนซนสะท้อนแสงดวงจันทร์เฉิดฉาย ทันใดอ้อนใจก็ลืมตาขึ้นแววตาใสซื่อสะกดใจจนอยู่หมัด จ๊วฟ จ๊วฟ หมึบ "อึก!อึก!ฮือออ" น้ำลายไหลลงคอหลายอึกเมื่อหวังจูบบดขยี้ริมฝีปาก "เธอมันขี้อ่อยเสียจริงนะ" "ออกไป ฮือ~ออกไปนะคะ" "ปากสั่งให้ออกแต่เธอไม่ดิ้นขัดขืนเลย" สายตาดุดันผละถอยก่อนจ้องมองเรือนร่างบางขาวผ่องใส่กระโปรงสีสวย "อ๊ะ~~อ๊าาส์ " ความสัมผัสเร่าร้อนเริ่มต้นขึ้นเมื่อริมฝีปากหนาของหวังบรรจงเลียไล้ต้นขาอ่อน "พะ~พี่หวัง~งือ" นิ้วเรียวเบียดเสียดอยู่กลางร่องพร้อมจับเม็ดเล็กดึงบู้บี้ภายนอกกางเกงในบาง สักพักน้ำสีใสก็ไหลแทรกออกมาเป็นเมือกลื่น "แฉะแล้วนะ" อารมณ์กระหายคุมไม่อยู่ หวังนั่งลงจ่อใบหน้ากลางหว่างขาของอ้อนใจแล้วใช้นิ้วชี้ถูเมือกใสที่ซึมไหลเป็นคราบติดกางเกงใน "เด็กลามก" "อึก!ยะ หยุดนะคะ อิ๊" "เสียวเหรอแค่นี้เองยังไม่ทันได้ทำอะไร" "ปล่อยหนูนะไอ้พี่หวังคนบ้า~อ๊าาา" "ฉันบ้ากว่าที่เธอคิดไว้ซะอีก" หมับ! จ๊วฟฟฟ มือหนาเคลื่อนบีบปลายคางจับใบหน้าอ้อนใจให้ตรงนิ่งแล้วเขยิบถดตัวขึ้นคร่อมก่อนจะดูดปากเเลกลิ้น สองขาช่วงล่างดิ้นพล่านจากแรงถี่ของนิ้วที่ปัดแกว่งกวาดรอบ "ย๊ะ~อ๊าส์~ซื้อ~เจ็บ" เพราะความเมาทำให้สติขาดหาย อ้อนใจไร้เเรงขัดขืนได้แต่ส่งเสียงครางเร่า "ทนหน่อยสิก็เหมือนกับช่วยตัวเองนั่นแหละหรือว่า..ไม่เคย" "อิ๊ด~หยุดนะคะ~อ๊าง์" ช่องท้องอ้อนใจร้อนวูบวาบเมื่อครั้งนี้นิ้วยาวกรีดกรายเเทรกขอบข้างกางเกงในยัดเข้ารูร่องจนสุดข้อ เอวบางส่ายไปมาด้วยความเสียวที่ทรมาน สั่บ!สั่บ!สั่บ! "อะ อ๊า งื้อ~อย่า~อึก" ในขณะที่ดิ้นร่อน มือน้อยก็คว้าจิกเล็บที่แผ่นหลังของหวังแล้วเงยหน้าขึ้นครวญคราง "เสียว~อ๊ะ~ไม่" "ยอมรับแล้วสิ ซี๊ด เสร็จออกมาเลย" "อ๊ะ~ย๊ะ~หยุด~อ๊ะๆๆ" อ้อนใจครางกระตุกเธอขมวดคิ้วหน้ายู่ยี่ เป็นการโดนสัมผัสร่างกายลึกซึ้งครั้งแรก ซู่ซ่า "เชี่ย แตก!" หวังดึงมือจากร่องเล็กแล้วสะบัดข้อแขนไล่น้ำเมือกที่เคลือบนิ้วก่อนจะยัดใส่ปากอ้อนใจ "น้ำเสียวตัวเองหวานไหมหรืออยากลองชิมน้ำคาวดูบ้าง" ไร้เสียงตอบกลับเพราะการสำเร็จความใคร่ยิ่งทำให้อ้อนใจเพลียจนตัวอ่อนปวกเปียก จ๊วบ ซู๊ด "อ๊าย์~อะ~อึกกก" เสียงลามาดังขึ้นตามมาด้วยเสียงครางที่สั่นระริกเมื่อเต้าเล็กโดนตะปบดูดจากนอกเสื้อ "เม็ดนมเเข็งแล้วเครื่องติดไวโคตร" "พอแล้ว อ๊ะ~พอนะคะ" "เด็กดื้อก็ต้องโดนลงโทษแบบนี้แหละทีหลังจะได้ไม่ทำอีกไง หืมมม" หวังลงไปนั่งคร่อมด้านล่างยกขาอ้อนใจตั้งฉากเป็นตัวเอ็มพร้อมงัดท่อนแกร่งออกมาชักรูด "ฉันก็เสียวจนลำลื่นหมดแล้ว อ๊าห์" มือหนาสาวท่อนถี่ขึ้นในขณะที่จ้องมองกางเกงในเปียกชุ่มของอ้อนใจ "งั้นขอเถอะครั้งแรกของเธอ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม