"มาช่วยน้ำหน่อยสิคะพี่หวังเลียให้หน่อย อ๊า" น้ำเสียงอ้อนยั่วยุอย่างชำนาญ "ไม่ไหวแล้ว~"
หัวใจของหวังเต้นถี่ ลำแข็งกระตุกตามสัญชาตญาณ เขาหลับตาลงเพื่อพยายามข่มใจ
"หยุดเถอะน้ำที่นี่ไม่เหมาะ"
"ทำไมจะไม่เหมาะก็มีแค่เรานะคะ"
"ออกไป"
"พี่หวังดูสิมัน สะ~เสียวแล้ว"
นิ้วเรียวเเหย่เข้ารูร่องแล้วชักเข้าออก น้ำราคะสีใสแตกไหลออกมาเคลือบข้อแขนเล็กหยดติ๋ง
เพล้ยงงง
"อ้อนใจ" เมื่อเสียงจามชามแตก หวังรีบวิ่งเข้ามาในห้องครัวทันที "เป็นอะไร"
"มันลื่นเลยหลุดมือค่ะ"
"เเล้วนี่เลือดอะไร.."
"หนูกำลังก้มลงไปเก็บมันบาดมือ"
"เด็กบ้าไม่รู้จักระวัง"
หวังรีบประคองอ้อนใจไปนั่งที่เก้าอี้กลางบ้าน ก่อนจะหยิบกล่องยามาวางเตรียมทำแผล
"พี่น้ำจะเข้านอนแล้วเหรอคะ" อ้อนใจเอ่ยถามเมื่อเห็นน้ำเดินมา
"ใช่"
น้ำเสียงตอบกลับเพียงสั้นๆ คล้ายจะหงุดหงิดพูดจบก็รีบเดินขึ้นห้องทันที
"โอ๊ย อ๊ะ~พี่หวังแสบ" ทันทีที่แอลกอฮอล์ราดลงแผ
