บ้านในซอย
"ล้างจานหรือยัง" น้ำเสียงผู้หญิงกลางคนเอ่ยถามเมื่ออ้อนใจเลิกเรียนกลับมา
"ยังคะเมื่อเช้าหนูรีบ"
"รีบเหรอ.."
"พอดีว่ามีงานด่วนที่มหาวิทยาลัยก็เลยไม่ทัน"
"ข้อแก้ตัว"
หมั๊บ!
"อักกกก คุณน้า ป..ปล่อยหนู" ผมยาวสลวยโดนกระชากเต็มแรงจนอ้อนใจสะดุ้ง "ฮื้อ~ปล่อยนะคะ"
"อุตส่าห์ให้ที่ซุกหัวนอนข้าวก็ให้แดกยังทำตัวไม่มีประโยชน์อีเด็กบ้า"
"น้าปล่อยหนูนะคะ"
ตึก ตึก
"เสียงดังอะไรกันคุณ" ผู้เป็นอาเลิกงานกับเข้ามาเอ่ยถามภรรยา
"อีอ้อนใจไม่ล้างจานค่ะพี่เมฆ"
"อาบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าดื้อ"
"จัดการมันเลย!!"
พึก
เสียงดึงไม้ออกจากเก๊ะใต้โต๊ะก่อนจะเดินมาหาอ้อนใจที่โดนภรรยาตัวเองจับไว้
"อย่านะคะอย่าตีหนู~ฮื้อ" อ้อนใจพูดเสียงสั่นเธอร้องไห้ออกมา "อาขาอย่าตีหนูเลย"
ผวะ! เพี๊ยะ!
ไม้เล่มหนาถูกตีกระทบเนื้อขาวเต็มแรง เขาฟาดไม่ยั้งโดยไร้ทิศทาง น้ำตาของสาวน้อยที่วิงวอนไม่สามารถเรียกร้องความเห็นใจได้ส
