ลานจอดรถ
ริวรีบดึงแขนตัวเล็กออกให้ห่าง ก่อนจะมารวมตัวกันยังลานจอดรถแล้วขับกลับไปยังบ้านของกันต์ ทุกคนยังรวมตัวอยู่ที่นั่น ตลอดระยะการเดินทางริบบิ้นนิ่งเงียบเธอรู้สึกชาจนแทบไม่อยากขยับตัวหรือสื่อสารกับใคร
อึก อึก อึก
"กูว่านะไอ้กันต์มึงนี่เมาแล้วนะ" ริวชี้ "นั่งก้มหน้าอยู่ได้ ไม่เห็นหรือไงกูกำลังอกหัก ดื่มสิ!"
"มึงหรือกูกันแน่ที่เมา นั่นเสื้อกันหนาวกู"
"อ้าววว เปลี่ยนที่นั่งมาตรงนี้ก็ไม่บอก"
"แล้วมึงไปอกหักมาจากที่ไหนวะ"
"มึงจำอีบีมห้องสองได้ไหม กูคบกับมันสักพัก แต่มันเสือกไปเลือกคนอื่น เป็นได้แค่คนคุยทั้งที่กูมาก่อนนะนั่น"
"มาก่อนมาหลังไม่สำคัญ อยู่ที่ว่าเขาจะเลือกมึงไหม"
กันต์ยกกระดกดื่มแต่ไม่ได้เมาเท่าไหร่ ส่วนจอยเองก็ดื่มเพียงแค่ไม่กี่แก้วก็รู้สึกเหมือนใบหน้าสวยแดงราวกับลูกตำลึงสุกสะท้อนแสงแดด ส่วนริบบิ้นก็ยังนั่งเงียบเธอยังคิดถึงภาพบาดตาตำใจ ริวนั่งพรั่งพลูความรู้สึกออกมาขณะที
