มหาวิทยาลัยเอกชน
"ริบบิ้น..ทำไมเดินขาไม่สามัคคีกันแบบนั้นล่ะ" ฝนถาม "ไปทำอะไรมาเนี่ย"
"เกิดเรื่องที่บ้านนิดหน่อย"
"ไม่นิดหน่อยแล้วมั้ง"
"เฮ้อออ โดนพ่อตีข้อหาเที่ยวบ่อย"
"แสดงว่าริบบิ้นแอบเที่ยวใช่ไหมเนี่ย"
ริบบิ้นพยักหน้าเป็นการตอบรับเพื่อน ฝนกอด'อกดุกล่าวตักเตือนเป็นเวลาสักพัก
ทั้งคู่กลับขึ้นไปยังห้องเรียนเพื่อเข้าคาบวิชาต่อไป กระทั่งพักเที่ยง
กริ๊ดดดดดด
ทันทีก็มีเสียงกรีดร้องจากโต๊ะม้าหินอ่อนทางเข้าของตึกคณะ ริบบิ้นกับฝนกินข้าวเสร็จสรรพก็หอบขนมมานั่งกินตามประสาผู้หญิง ก่อนที่จะเหลียวมองปรากฏว่าผู้ชายคนหนึ่งมองสอดส่องคล้ายกับหาใคร
"พี่กันต์!" ริบบิ้นตกใจเธอลุกจากที่นั่งจากนั้นก็ไปดึงแขนของเขาให้เข้ามายังโต๊ะ โดยรอบข้างจ้องมองเป็นตาเดียว เนื่องจากความหล่อเหลาและชุดเด็กช่างที่สวมใส่นั้นแปลกตา
"โทรมาหาก็ไม่รับ" กันต์บ่น
"ขอโทษนะคะพอดีเมื่อคืนหนูลืมชาร์จแบตเตอรี่"
"เธอเป็นคนขี้ลื
