สุดที่รักของนักรบ

หลายปีที่แล้ว นักศึกษาชายกลุ่มใหญ่ ที่นั่งกันอยู่ ใต้ถุนอาคารเรียน มองหญิงสาวที่สวมชุดนักศึกษา สะพายกระเป๋าราคาแพง เดินตรงเข้ามาเป็นตาเดียว ใบหน้าสวยหวาน กลิ่นน้ำหอมราคาแพง ที่มาก่อนตัว ทำให้รุ่นพี่ทั้งหลายเคลิ้มไป แทบจะในทันที " พี่อาร์ม วันนี้น้องไม่กลับบ้านด้วยนะ จะไปทำเล็บ " น้องสาวบอกกับพี่ชาย แต่สายตาหยุดอยู่ที่ เพื่อนพี่ชาย คนที่กำลังก้มหน้าก้มตา อ่านหนังสือไม่สนใจสิ่งรอบข้าง "ส่งไลน์ มาก็ได้มั้ง ไม่เห็นต้องเดินมา " พี่ชายบอกเสียงเข้ม แล้วเหล่มอง เพื่อนที่นั่งอยู่ อย่างรู้ทันกัน "เจอกันที่บ้านนะ " น้องสาวบอกพี่ชายอีกครั้ง แล้วก็ขยับเข้าไปใกล้ เพื่อนของพี่ชาย แล้วก็บอกเสียงไม่เบานักอีกครั้ง " พี่รบ แล้วเจอกันนะคะ " เสียงโห่ ดังขึ้นมาทันที หลังจากที่เธอ พูดออกมา กลุ่มชายหนุ่มนับสิบคน ที่ได้ยินกันหมด นี่สินะ จุดหมายที่แท้จริง ของการเดินมา ของน้องสาวเพื่อน การเดินมาหา นักรบ นั่นเอง "ไอ้รบ ตำแหน่ง น้องเขยไอ้อาร์ม มารออยู่แล้ว " " ถ้าไม่ได้ชื่อพี่รบ ก็เหนื่อยหน่อยนะ " เสียงแซว เสียงล้อของเพื่อน พูดขึ้นมาทันที หลังจาก ที่น้องสาวของเพื่อนเดินจากไป "เฮ้ย อย่าพูดแบบนี้ น้องเสียหาย " นักรบปรามเพื่อน แล้วสบตากับ เพื่อน ที่หวงน้องสาวเหลือเกิน ก่อนจะก้มลงอ่านหนังสือของตัวเองต่อ มือที่กำแน่น บ่งบอกถึงความไม่พอใจ แต่ไม่อาจจะเอ่ยอะไรออกมา เพราะคำว่า เพื่อน ที่คบกันมา เกือบสี่ปีเต็มในรั้วมหาวิทยาลัย และ อาร์ม ก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไรเลยด้วย เพียงแต่ว่า " ไปเว้ย เปลี่ยนเสื้อผ้า เตะบอลกัน " ช่วงเวลาเย็นแบบนี้ นักศึกษาชายนับสิบคน จะเฮละโล กันไปที่สนามกีฬา ในวันที่ว่างเว้นจากการเรียน และ ผลพลอยได้ก็คือ การไปเหล่สาว ต่างคณะ ที่จะมาซ้อมเชียร์ กันอีกด้วย เสียงเพื่อนชวนกันไป ทำให้คนที่กำลังอ่านหนังสือ มองหา กระดาษแผ่นเล็กมาคั่นหน้าเอาไว้ แล้ว เก็บหนังสือลงกระเป๋าเป้ ก่อนจะลุกเดินตามเพื่อนไป รถเก๋ง หลายคัน ขับออกจากหน้าตึก ตรงดิ่งไปที่สนามกีฬา เพื่อเล่นกีฬาด้วยกัน นักศึกษาชั้นปีที่4 เปลี่ยนเสื้อทีมเป็นสีดำทั้งหมด นักรบสวมเสื้อของตัวเอง ก่อนจะหยิบเศษฝุ่นออกจากหมายเลข9เสื้อของตัวเอง เสียงร้องเพลงเชียร์ ดังก้องไปทั่วบริเวณ นักศึกษาชั้นปีที่1 ที่กำลังซ้อมเชียร์ งานกีฬาของมหาวิทยาลัย เป็นอีกหนึ่งกิจกรรม ที่ขาดไม่ได้ แม้จะมีเสียงท้วงติง แต่ประเพณีที่สืบทอดกันมา และวัฒนธรรม ในองค์กรที่เข้มข้น ทำให้ที่นี่ ระบบของชั้นปี ยังคงดำรงอยู่ต่อไป "สวัสดีค่ะ " เสียงรุ่นน้องที่กำลัง ซ้อมเชียร์กันอยู่ เอ่ยทักทายรุ่นพี่ปี4 ที่กำลังเดินเข้ามา นักศึกษาชาย ที่สวมชุดนักบอล ยิ้มให้น้องๆ ที่ทักทาย ก่อนจะเริ่มการแข่งขันของตัวเอง นักศึกษาชายที่วิ่งกันอยู่กลางสนาม โฟกัสกันในเกม แต่สายตาของรุ่นน้อง ที่กำลังร้องเพลงเชียร์ ก็โฟกัสไปที่ รุ่นพี่ที่วิ่งกันกลางสนาม " อ้าว สมาธิ ไปไหนกันจ้ะ สาวๆ พอวิดวะ มา ก็พร้อมจะหลุดโฟกัสทันที " รุ่นพี่ปีสองที่นำเชียร์ บ่นออกมา แล้วบอกให้หยุดพัก ก่อนจะหันไปมองหนุ่มๆ ตัวต้นเรื่อง ที่กำลังวิ่งกันอยู่ "คนไหนหล่อสุด " สาวห้าวที่รับหน้าที่ตีกลอง ถามเสียงหวาน เดินไปยืนตรงกลางระหว่าง เพื่อนสาวทั้งสองคน "เสื้อดำ เบอร์ 7 " คนที่ชี้เป้า บอกเสียงเบา แล้วสองสาว ก็หันไปมอง อีกคน ที่ยังไม่ตอบ "คนไหนคะ หล่อที่สุด พูดมา " คนที่ถูกเพื่อนจี้ถาม ส่ายหน้าแล้วอมยิ้ม หยิบโทรศัพท์มือถือที่สั่นรัวขึ้นมา แล้วโบกมือให้เพื่อน "จ้า กลับไปเลยจ้า เชิญเลยจ้า " เพื่อนสนิท ไล่ให้กลับไปเลย ก่อนจะหันไปมองกลางสนามต่อ ไม่สนใจคนที่กลับบ้านก่อนใคร ร่างบอบบางในชุดนักศึกษา เดินมาหยิบกระเป๋าผ้าเคลือบลายการ์ตูนสีหวาน และของใช้ส่วนตัวที่วางเอาไว้ ก่อนจะรับไหว้รุ่นน้อง แล้วเดินลงบันไดไปช้าๆ อย่างระมัดระวัง รถเอสยูวีสีดำ จอดรออยู่แล้ว คนขับที่เห็นเธอเดินลงมา รีบลงจากรถมาแล้วช่วยถือของทันที "พ่อขา หนึ่งมาแล้ว " ลูกสาวคนโต ของทนายความชื่อดัง ยิ้มหวานให้พ่อ ก่อนจะยื่นถุงหนังสือให้ แล้วยกมือไหว้สวัสดีพ่ออีกครั้ง "หนีกลับแบบนี้ เพื่อนไม่บ่นหรอไง " "ไม่บ่นค่ะ หนึ่งเอา เล็คเชอร์ ไปแลก 1 บท รับรอง เพื่อนอนุญาตให้กลับไว " ผู้เป็นพ่อส่ายหน้า แล้วอมยิ้ม ก่อนจะขับรถ พาลูกสาวกลับบ้านอย่างเช่นเคยทุกวัน คอนโดหรูใจกลางเมือง ที่ตอนนี้ เป็นบ้านของครอบครัวเล็กๆ ที่มี 4คนพ่อแม่ลูกสาวคนโต และลูกชายคนเล็ก ที่ตอนนี้เรียนที่โรงเรียนประจำ สมาชิกในบ้าน จึงมี 3 คน พ่อแม่ลูก ที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แบบเรียบง่าย "แม่ขา หนึ่งมาแล้ว " ลูกสาวส่งเสียงไปก่อนตัว แล้วส่งของในมือ ให้พี่เลี้ยง ก่อนจะเดินไปกอดแม่ ที่ตอนนี้ กำลังดูแลอาหารเย็น "หิวไหม ไปล้างมือสิลูก แม่ทำอาหารเย็นไว้แล้ว " กับข้าวมื้อเย็นกำลังทยอยขึ้นโต๊ะอาหาร สามีที่เดินตามเข้ามา กอดภรรยาทันทีที่มาถึงตัว ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มวัยกลางคน มองภรรยา ด้วยสายตาอ่อนหวาน แล้วบรรจงจูบหน้าผากช้าๆ เหมือนทุกครั้ง "อุ้ย สวีทอีกแล้ว หนึ่งไปล้างมือก่อนดีกว่า พ่อขาแม่ขาจะได้จุ้บกันหลายๆครั้ง ให้หนำใจ " ลูกสาวแซวออกมา แล้ว เดินไปที่ห้องนอนของตัวเอง ใบหน้าสวยหวาน แดงก่ำด้วยความเขินอายจริงๆ แม้จะเห็นภาพนี้จนชินตา พ่อขาคือ ทนายความจอมดุ ที่สำนักงานทนาย และ ชายผู้รักษาความยุติธรรมที่สุด สำหรับลูกความของตัวเอง ต้นแบบการเรียน ต้นแบบการใช้ชีวิตของลูก แต่เสียงอ่อนเสียงหวาน กับแม่ขา จนลูกๆยอม มือบางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เลื่อนไปดูหน้าฟีดไอจีของตัวเอง แล้วเพื่อนสาวที่ยังคงอยู่ในมหาวิทยาลัย ก็ลงรูปหนุ่มๆ ที่สนามบอล ใบหน้าหล่อเหลา ที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ของนักฟุตบอล เสื้อสีดำ หลายคน ถูกแอบถ่ายเก็บเอาไว้ แต่คนที่ทำให้เธอ ต้องหยุดอยู่ตรงนั้น คือคนข้างหลังสุด ที่สวมเสื้อเบอร์9 ต่างหาก นิ้วเรียวเล็กค่อยๆซูม ไปที่รูปนั้นอย่างช้าๆ ก่อนจะรีบปิดลงอย่างรวดเร็ว ด้วยความตกใจ อย่าเพิ่งนะ น้ำหนึ่ง ตั้งใจเรียนก่อน อย่าเสียสมาธิ เสียงเบาๆ ที่เตือนตัวเองในสมอง ย้ำเตือนถึงหน้าที่ของตัวเอง จะมีแฟนตอนไหนก็ได้ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ หน้าที่ของเธอ คือเรียนหนังสือ เรียนหนังสืออย่างเดียว