จากร้านอาหารพื้นบ้าน ก็มูฟไปที่ร้านนั่งชิล ในยามค่ำคืน บรรยากาศสุดชิค ริมแม่น้ำ ที่มีลมพัดเอื่อยๆ และบทสนทนา ที่ทำให้ คนที่มาใหม่ ได้มีส่วนร่วมแบบไม่เคอะเขิน
"กลุ่มอื่น เวลาเจอเพื่อน เขาอาจจะอวดความสำเร็จ อวดรูปลูก ไปโรงเรียน อวดรถคันใหม่ แต่พวกเรา อวดความด้าน ของนิ้ว "
จากนักเรียนกฎหมาย สู่ทนายความ การอ่าน และเปิดหนังสือ จำนวนมาก ทำให้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ของแต่ละคน ด้านจนเห็นได้ชัดเจน แม้จะมีถุงนิ้วคอยสวมแล้ว แต่ก็ยัง ไม่รอดพ้นอยู่ดี
"คุณหนึ่งล่ะครับ เป็นแบบที่เพื่อนบอกหรือเปล่า "
น้ำหนึ่งชูมือของตัวเองขึ้นมา แล้ว ชี้ไปที่นิ้วที่ด้านหลายจุด
"หนึ่งจดโน๊ต มาตลอด ไม่ใช่แค่นิ้วที่เปิดตำรา นิ้วที่จับปากกาก็ด้วย "
เขาค่อยๆ จับมือเธอ แล้วลูบเบาๆ นักรบคิดว่า ตัวเองฝันไป น้ำหนึ่งที่อยู่ไกลแสนไกล มาวันนี้ เขาได้จับมือเธอ และนั่งข้างกัน
"ขอจับแบบนี้ ไม่ปล่อยได้ไหม " เสียงนุ่มนวล กระซิบถาม
