สองเราคือความเท่าเทียม

1191 คำ

บ้านหลังใหญ่ที่อยู่เขตชานเมืองเป็นบ้านพักของพ่อกับแม่ของเขา หลังจากที่ทำงาน นักรบก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ความผูกพันกับพ่อแม่และบ้านหลังนี้ เรียกได้ว่า มีตามโอกาส และ เทศกาลเท่านั้น เพราะ ตั้งแต่เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย และทำงาน ชีวิตก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง พ่อกับแม่ ที่ใช้ชีวิตของตัวเอง ก็ไม่ได้ ต้องการให้ลูกมาเลี้ยงดูอะไรทั้งนั้น ด้วยบุคคลิกลักษณะแบบนี้ เหมือนกันทั้งบ้าน นักรบ จึงเหมือนกับว่า ตัวคนเดียว แต่หลังจากที่ได้ไปบ้านของเธอ ความคิดนี้ก็เปลี่ยนไป รถเอสยูวีคันสวยขับเข้ามาจอดที่หน้ารั้วบ้าน ก่อนจะเดินลงมา พร้อมกับกล่องโฟมขนาดใหญ่ที่ภายใน บรรจุ อาหารหลากหลายอย่าง "พ่อ สวัสดีครับ แม่สวัสดีครับ " ลูกชายเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมรอยยิ้ม "อ้าว วันนี้ไม่ทำงานเหรอ " "วันนี้วันเสาร์ ผมหยุด " ลูกชายบอกแล้วถอดรองเท้า ก่อนจะเดินเข้ามา วางถุงอาหารลงบนโต๊ะในครัว "ปลาทอดราดน้ำปลา กับ ไข่พะโล้ มีเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม