อนันตานึกหมั่นไส้ เขามันไอ้คนหลงตัวเอง “หา นี่คุณกล้าพูดออกมาได้ไง ว่าที่ลูกฉลาด หัวดี เพราะดีเอ็นเอคุณ ฉันว่าที่พวกแกฉลาดเป็นเพราะฉันสอนต่างหาก ไม่ได้เกี่ยวกับดีเอ็นเอเอารัดเอาเปรียบของคุณ ต่อให้ดีเอ็นเอดีแค่ไหน ถ้าไม่ได้รับการพัฒนา มันก็ไม่มีประโยชน์”
“แต่ถ้าดีเอ็นเอไม่ดี มันก็พัฒนายาก ของแบบนี้ต้องเป็นตั้งแต่ดีเอ็นเอแล้ว พวกเขาเป็นอิเมอร์สัน คนในตระกูลเราฉลาดทุกคน เรื่องนี้เธอไปสืบประวัติของคนในตระกูลฉันดูได้ พวกเราเป็นนักธุรกิจ เป็นหมอ เป็นศาสตราจารย์ แล้วพวกเขาโตขึ้นจะเป็นอะไรดี”
“เป็นลูกฉันไงคะ คุณน่ะไม่เกี่ยว ฉันเลี้ยงของฉันมา ฉันอยากให้ลูกฉันเป็นคนธรรมดาที่มีความสุข และตอนนี้ฉันขอบอกว่าพวกเราต้องกลับกันแล้ว โอเคที่นี่อาจดูเหมือนเป็นฝันดี แต่เราต้องกลับไปอยู่กับความเป็นจริง พรุ่งนี้ลูกๆ มีเรียน ฉันต้องพาแกกลับบ้านไปเตรียมตัว เข้าใจไหม”
อนันตาบอกจบก็ไม่รอให้โคล์ห้าม เธอเดินหนีเขา
