“พี่จักรเล่าว่าตอนเด็กๆ เคยเจอพี่ป่าน เขาหลงรักพี่ป่านตั้งแต่แรกเห็น แต่ต้องเจียมตัวเพราะพ่อของพี่จักรเป็นลูกน้องของพ่อพี่ป่าน ฐานะทางบ้านก็เทียบกันไม่ได้ ประมาณดอกฟ้ากับหมาวัด เขาไม่กล้าไปเทียบเคียงกับดอกฟ้าหรอกค่ะ ได้แต่พยายามมุ่งมั่นจนสอบชิงทุนไปเรียนต่อเมืองนอกได้ พยายามเรียนไปทำงานไป เก็บเงินเริ่มทำธุรกิจ และเรียนต่อจนจบด็อกเตอร์ จนมีฐานะการงานและการศึกษาที่พอจะเทียบเท่าพี่ป่าน ถึงได้กล้าพาตัวเองไปพบพี่ป่าน ตอนนี้กำลังทำคะแนน ให้พี่ป่านใจอ่อนอยู่ค่ะ”
“จะสร้างตำนานดอกฟ้ากับหมาวัดใช่ไหมครับเจน” ภัทรถามภรรยายิ้มๆ
“ใช่สิคะ พี่จักรเขาพยายามทำทุกอย่าง เพื่อจะพาตัวเองไปให้เท่าเทียมกับผู้หญิงที่เขารัก ผู้ชายแบบพี่จักรถ้าใครได้ไปเป็นแฟน โชคดีตายเลย”
น้องสาวอวยพี่ชายจนออกนอกหน้า โดยไม่รู้ว่าคำพูดของตัวเองทำให้คนที่นั่งฟังอยู่สะท้อนใจ ปรัชญ์อดนึกเปรียบตัวเขากับจักรภพไม่ได้ ในขณะที่ผู้ชายค
