“นี่เป็นเช็คค่าบ้านค่ะพี่ป่าน คุณกริชเขาเตรียมไว้ให้แล้ว ส่วนเรื่องการโอนกรรมสิทธิ์เดี๋ยวทนายจะมาจัดการทีหลัง พี่ป่านสามารถอยู่ที่บ้านได้ จนกว่าจะเดินทางไปเมืองนอกนะคะ มัสไม่ได้เร่งรัดให้ย้ายออก”
มัสลินส่งเช็คค่าบ้านให้พี่สาว หลังจากพากันมานั่งในสวนด้านหลังบ้านแล้ว กริชไมได้ตามมาด้วยเขาปล่อยให้พี่น้องได้พูดจากันเอง
“ขอบคุณมัสมากนะ พี่ละอายใจเหลือเกิน ที่แม่พี่ทำร้ายมัสไว้สารพัด พี่เองก็ไม่เคยช่วยอะไรมัสได้เลย”
ลินินรับเช็คมาเก็บไว้พลางเอ่ยขอบคุณน้องสาว เมื่อก้มลงมองตัวเลขบนเช็คก็เบิกตากว้างกับมูลค่าที่มัสลินจ่าย
“มันมากเกินไปนะมัส พี่ว่ามัสให้ราคาพี่สูงเกินไป บ้านนี้ก็เก่ามากแล้ว” ลินินท้วงขึ้น
“ไม่มากหรอกค่ะ ที่ดินแถวนี้ราคาสูงกว่าเมื่อห้าปีก่อนเกือบสองเท่าแล้วนะคะ บ้านพี่ป่านมีเนื้อที่กว้าง ตัวบ้านหากปรับปรุงใหม่ก็ยังสวยกว่าบ้านหลายหลัง” มัสลินยิ้มให้พี่สาว
“พี่เกรงใจคุณกริชเขา
