หลังจากจิวฝูรายงานว่าพบเห็นองครักษ์ลับของวังหลวงลอบตามมา ก็ดักสังหารองครักษ์หนุ่มผู้นั้นและมารายงานให้ฉินจิ้นเหอรู้ทันที
“กระหม่อมสังหารมันทิ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
ฉินจิ้นเหอแสดงสีหน้ารังเกียจ “ข้าคาดการณ์ไว้แล้ว เสด็จพี่ไม่เคยไว้ใจใครอย่างแท้จริง เจ้านำศพไปทิ้งอย่าให้ใครหาเจอ ถึงฉินซือเฉิงจะสงสัยก็ปล่อยไป” ฉินจิ้นเหอสั่งเสียงเรียบ ฉินซือเฉิงลงมือกับเขาแล้ว เขาก็ต้องรีบลงมือเช่นกัน
ฉินจิ้นเหอขี่ม้าไปที่กระโจมทหาร โยนหัวแม่ทัพของฝ่ายข้าศึกให้กับหย่งสือ ซึ่งแม่ทัพและรองแม่ทัพทั้งสองนั่งอยู่บนอานม้าด้วยท่วงท่าสง่าผ่าเผย
“ของขวัญสำหรับพวกท่าน”
หย่งสือรับหัวแม่ทัพฝ่ายตรงข้ามมาถือเอาไว้ ไม่ผิดตัวแน่นอน หย่งสือต้องยอมรับในความห้าวหาญของอ๋องเก้า ลูกผู้ชายอย่างเขาสมควรแก่บัลลังก์มากกว่าพี่ชายที่วันๆ เอาแต่รีดไถภาษี เอาแต่เสพสุขกับเหล่าสาวงามในวังหลัง
“กระหม่อมน้อมรับในฝีมือ บัดนี้ทัพรัสเซียถอยพ่ายไ
