บทที่38.ตามประสาเด็ก[งานเลี้ยงพบกัน..]

917 คำ

ประเทศไทย บ้านหลังใหญ่โตราวกับว่าเจ้าของเป็นเศรษฐี สองแม่ลูกนับว่าโชคดีที่เขาไม่แจ้งความแถมพาเธอมาอยู่ในบ้าน "ฉันชื่อเซฟแล้วเธอชื่ออะไร" "นามิค่ะส่วนลูกสาวชื่อมิลิน" "สวยทั้งคู่ แถมตัวเล็กยังน่ารัก" "ขอบคุณค่ะ" เชฟ ชายวัยกลางคนลูกครึ่งอเมริกัน เขาใส่สูทผูกไทอย่างดีเรียกว่าน่าเกรงขาม ก่อนจะย่อตัวลงเล่นกับมิลินเด็กวัยน่ารัก "พวกเธออยู่ที่นี่กันตามสบายเลยนะ บ้านหลังนี้ฉันอยู่คนเดียวมานาน เหงามาก" เชฟอธิบาย "คนเป็นโสดก็แบบนี้แหละไม่มีภรรยาหรือพันธะผูกพัน ฮ่าๆ" "ไม่น่าเชื่อเลยนะคะคุณเซฟทั้งหน้าตาดีแถมดูภูมิฐาน" "ฉันไม่ชอบความวุ่นวายเมื่อก่อนก็ถูกพ่อแม่เรียกไปดูตัวหลายครั้งแต่ก็นั่นแหละฉันไม่พอใจใครเลย" คำพูดนิ่มนวลของเขาทำให้นามิสบายใจ แต่ก็ยังคงหวาดระแวงเนื่องจากสิ่งที่เจอมาหนักหนาสาหัสเหลือเกิน นามิพูดเสียงเรียบ "ถ้าหากเรามีที่ไป ฉันจะย้ายออกทันทีเลยนะคะ อยู่เฉยๆ รู้สึกเกรงใจ หรื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม