หลายวันจากนั้น
"คุณโจเชฟจะรับอะไรเพิ่มไหมคะ" นามิเอ่ยถาม "เดี๋ยวจะสั่งแม่ครัวให้"
"ไม่เป็นไรครับผมมีธุระสำคัญ"
"คงกลับดึกอีกแล้วสินะคะ"
"ใช่ครับ ราตรีสวัสดิ์ล่วงหน้านะครับ"
รอยยิ้มของเขาช่างอบอุ่นแต่ความรู้สึกที่อาชาบอกเล่ายังคงคลุ้งอยู่ภายในจิตใจ
สุดท้ายนามิจึงตัดสินใจแอบตามโจเซฟไปยังสถานที่หนึ่งตึกทาวน์โฮมสูงมีชายฉกรรจ์คอยควบคุม
"มาหาใครครับ" ขณะที่ตัวเล็กจะก้าวเดินตามกลับโดนขวาง
"ฉัน..มาหาคนที่อยู่ในนี้"
"กรุณาบอกชื่อด้วยพวกผมจำเป็นต้องแจ้งเพื่อขออนุญาตก่อน"
"อ๋อออ ถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไรค่ะ"
นามิจำใจเดินกลับไปแต่เธอก็ไม่ย่อท้อเห็นประตูด้านหลังมีคนเปิดเข้าออกคล้ายกับที่ลำเลียงขยะสิ่งของสกปรก
แกร๊ก
นามิแอบย่องแทรกเข้าประตูในความมืด หนทางน่าพิศวงแถมยังน่ากลัวอีกต่างหาก แต่หัวใจของเธอแข็งแกร่งมากพยายามตามหาโจเซฟว่าเขามาทำอะไรที่นี่กันแน่
กรี๊ดดดด!!!!
เสียงกรีดร้องดังก้องในทางเ
