เมื่อขับรถไปตามพิกัดที่ครูพี่เลี้ยงแจ้งเอาไว้ปรากฏว่าเป็นตึกสูงใหญ่ที่รกร้างไม่มีใครอยู่อาศัย
นามิกำลังจะดาวน์โหลดวีดีโอไปให้อาชาแต่ทว่า..ตอนนี้ไม่มีเรื่องไหนสำคัญไปกว่าลูกสาว
ฝีเท้าเล็กก้าวขาลงจากรถแท็กซี่ เธอตรงดิ่งเข้าไปแต่กลับไม่เจอใคร
ตุ๊บ!
ร่างกายบอบบางฟุบลงพื้นเหมือนมีอะไรกระแทกจากด้านหลังลืมตาตื่นอีกทีปรากฏว่าเธอถูกมัดติดเสาเอาไว้แน่นหนา
ดวงตาเริ่มปรับแสงโฟกัสทีละนิดจึงเห็นใครบางคนยืนอยู่โดยมีรถล้อเลื่อนซึ่งเต็มไปด้วยอุปกรณ์หลากหลายชนิด
"ฟื้นแล้วหรือคะคุณนามิ" ครูพี่เลี้ยงหันกลับมาแสยะรอยยิ้มร้ายกาจ "คุณมันฉลาดเหมือนกับที่ท่านโจเซฟบอกจริงๆ แอบไปพบใครก่อนหน้านี้หรือคะ"
"ลูกสาวของฉันอยู่ที่ไหน!!"
"น้องมิลินปลอดภัยดีค่ะ ลูกสาวของคุณเป็นเสมือนผ้าขาวที่ใครแต่งแต้มสีไหน ก็ย่อมเป็นไปตามนั้น"
"อย่าแตะต้องลูกสาวของฉัน!"
"ดูสภาพคุณตอนนี้เสียก่อนมีสิทธิ์อะไรมาต่อรอง"
ผู้หญิงผอมบางต
