หลายวันผ่านไป
อ๊วกกก อักกก
เสียงอาเจียนของนามิในห้องน้ำ
หลายวันมานี้นามิมีอาการคลื่นไส้เวียนศีรษะ พอเหมาะกับที่อาชามีงานต่างจังหวัดเขาจึงไปนอนค้างโดยที่พาภรรยาอย่างเนตรสินีไปด้วย
หลังครัว
"ยายจ๋าถ้าสมมติว่าหนูท้อง" นามิพูดสะอื้น "พวกเขาจะฆ่าหนูหรือเปล่า"
"อันนี้ก็ไม่แน่ใจเพราะตัวคุณอาชาท่าทางจะสนใจในตัวเธอมาก แต่เด็กคงไม่มีโอกาสลืมตาดูโลก"
"ไม่จริงหรอกค่ะ เพราะหนูมันเป็นแค่สัตว์เลี้ยงเป็นแค่นางบำเรอของเขาเท่านั้น"
"ตอนนี้เรามาหาวิธีจัดการกับอาการแพ้ท้องของเธอก่อนดีกว่า"
คนเป็นผู้ใหญ่ผ่านโลกต่างๆ มามากมายเพียงแค่นี้ก็ดูออกว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ ยายแอบออกไปซื้อที่ตรวจปัสสาวะแล้วให้นามิทำการฉี่รดแท่งประเมินผล
ท้อง!!!
เสียงประสานที่ดังก้อง แต่ทว่าด้านหลังมิดชิดอย่างดีไม่มีใครสามารถได้ยิน นอกจากคนรับใช้หรือคนสวนที่เข้าออกสับเปลี่ยนหมุนเวียนกัน
"หนูจะทำยังไงดี!" นามิเริ่มกังวลจับลูบคลำ
