ตะวันเริ่มคล้อยต่ำเห็นว่าใกล้เย็นแล้วเฉิงอ๋องจึงตัดใจปล่อยจางซูอินกลับเรือน ระหว่างทางชาวบ้านเมื่อจางซูอินเดินมาก็ต่างแสดงความนอบน้อมต่อนาง หญิงสาวยิ้มบางค้อมศีรษะแสดงความสุภาพต่อทุกคน เมื่อถึงเรือน ได้เสียงมารดาพูดคุยหยอกล้อกับพี่สาวดังแว่วออกข้างนอก
“ท่านแม่ข้ากลับมาแล้ว”
จางซูอินเดินเข้าไปนั่งข้างมารดา สวีซื่อเอาขึ้นลูบหัวบุตรสาวเบา ๆ ด้วยความภาคภูมิใจ วันนี้ชาวบ้านข้างเคียงหลายครอบครัวพาบุตรหลานไปจับสลาก ครั้งมีเวลาว่างนางแอบไปดูความครื้นเครงนั้น เห็นบุตรสาวถูกล้อมรอบด้วยชาวบ้าน แม้นางจะตัวเล็กเพียวบางก็ยังโดดเด่นเป็นสง่า
“ซูเอ๋อร์กลับมาแล้ว วันนี้เหนื่อยหรือไม่”
“ไม่เลยเจ้าค่ะ”
จางเจินเห็นมารดากำลังจะพูดบางอย่างก็เอ่ยเสียงขัดขึ้น
“ท่านแม่ให้น้องสามไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าพักเสียก่อน มื้อเย็นค่อยพูดคุยกัน”
“นั่นสิ แม่ก็ลืมไป...น้ำในถังพี่รองเจ้าเต็มให้เรียบร้อยแล้ว ไปอา
