ฮ่องเต้ออกว่าราชการที่ท้องพระโรงปกติ
“พอแค่นี้ก่อน ในส่วนฏีกาอื่นๆ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยหารือ” เมื่อฮ่องเต้กล่าวเช่นนั้นก็ไม่มีใครคัดค้าน เหล่าขุนนางต่างนิ่งเงียบไม่มีใครเอ่ยวาจาสอบถามถึงเหตุผล
องค์ชายสี่ได้สืบทราบว่าวันนี้ฮองเต้จะทรงเสด็จไปเปิดร้านผ้าให้กับองค์หญิงต้าเหยา จึงเอ่ยตรัสถามขึ้น
“เสด็จพ่อ..จะเสด็จไปที่ใดหรือพ่ะย่ะค่ะ” ขุนนางฝ่ายรัชทายาทชำเลืองมองดูต้าชีด้วยความรู้สึกดูแคลน ฮองเต้จะเสด็จไปที่ใดจำเป็นต้องรายงานผู้ใดกัน คาดว่าเมื่อเงยหน้าขึ้นจะเจอพระพักตร์ฮองเต้กำลังพิโรธ
ทว่าสิ่งที่ได้เห็นกลับเป็น ฮ่องเต้ที่กำลังยิ้มพรายตรัสตอบด้วยน้ำเสียงปิติ
“ข้าจะไปงานเปิดร้านผ้าของต้าเหยา..เจ้าสี่เจ้าก็ไปด้วยกันสิ”
องค์รัชทายาทกำหมัดแน่นใต้แขนเสื้อ ใบหน้ายังประดับด้วยรอยยิ้ม พูดขึ้น
“เสด็จพ่อ ลูกขอไปด้วยได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”
“เอาสิ...ไปด้วยกันหลาย ๆ คน”
เหล่าขุนนางต่างหันหน้ามอ
