เฉิงอ๋องจ้องมองเหตุการณ์ในร้านผ้าลู่เหยาจากระเบียง แววตาวูบไหวไปมา
รัชทายาทเป็นบุตรชายคนรองที่ฮองเต้ทรงอบรมเลี้ยงดูด้วยพระองค์เอง พระองค์จึงให้ความสำคัญกับองค์ชายรองคนนี้ยิ่งนัก
การยกย่องมากเกินไปกลับเป็นการทำลาย ฮ่องเต้ทรงแต่งตั้งให้องค์ชายรองได้รับตำแหน่งรัชทายาทเร็วเกินไป
ฮ่องเต้ทุ้มเทแรงใจแรงกายหวังให้แคว้นเจริญรุ่งเรืองและพระองค์ยังอยู่ในวัยหนุ่มพลานามัยแข็งแรง องค์รัชทายาทหรือองค์ชายก็ควรอยู่อย่างสงบมิควรทำตัวให้โดดเด่นเกินไป
แต่น่าเสียดาย น่าเสียดาย
ชายแดนสงบสุขบ้านเมืองร่มเย็น เขาเองก็ไม่ปรารถนาให้มีกองเพลิงที่ก่อเกิดจากคนข้างใน
จงถังเห็นเฉิงอ๋องนิ่งเงียบอยู่นาน จึงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง
“ท่านอ๋องจะนำของขวัญแสดงความยินดีไปส่งให้องค์หญิงตอนนี้เลยหรือไม่ขอรับ”
“ฮืม”
ภายในร้านลู่เหยา หลังจากฮ่องเต้เสด็จกลับบรรยากาศก็เริ่มครื้นเครงขึ้น จางซูอินออกมายืนเหม่อม
