จางซูอินกลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์ที่สับสนปนเป หลังจากปรับเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็รีบไปยังสำนักศึกษา ในตอนนี้ทำงานอาจจะช่วยทำให้ใจสงบขึ้น เมื่อไปถึงได้ยินเสียงของเฉิงอ๋องกำลังกล่าวชี้แนะศิษย์ ดังแว่วออกมาคล้ายเหตุการณ์เมื่อสักครู่จะเป็นเพียงฝันไป สิ่งที่เคลื่อนไหวรอบกายยังคงปกติ นางก็ควรปฏิบัติตนเองให้ปกติเช่นกัน
เมื่อเข้ามาถึงห้องพักเห็นกู้ฟางเสียน กำลังตั้งใจเขียนบางอย่าง เมื่อเห็นนางเข้ามาก็เงยหน้าขึ้นโค้งศรีษะทักทายในแววตามีประกายยินดีเล็กน้อย ทั้งสองไม่ได้เอ่ยวาจากันต่างคนก็ต่างยุ่งกับงานของตัวเอง จนกระทั่งถึงตอนเที่ยง บ่าวรับใช้ยกอาหารเข้ามา
“ซื่อฝูทั้งสอง เชิญรับประทานอาหารขอรับ”
จางซูอินกล่าวขอบใจบ่าวรับใช้
“พวกเราออกไปทานข้างนอกกันดีกว่า” จากนั้นนางก็ยกอาหารออกไปทานที่ด้านนอก อย่างไรห้องทำงานก็ไม่ควรจะมีกลิ่นอาหาร
กู้ฟางเสียน พยักหน้าเห็นด้วย ทั้งสองทานอาหารโดยไม่พูดคุยกันเมื
