บทที่ 17
ทำโทษ!
หลังจากที่ฉันลงจากรถพี่ริว ฉันก็ต้องเดินโซซัดโซเซไปหาน้ำมนต์ เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนวันนี้ง่วงก็ง่วง แถมรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้อีกต่างหาก
น้ำมนต์รีบจับหน้าผากฉันเพราะรู้สึกว่าฉันตัวรุม ๆ แต่ฉันก็ยังฝืนที่จะทำกิจกรรมกับเพื่อน ๆ ต่อไม่อยากทำตัวให้เป็นปัญหาคนอื่น ๆ
"ไม่ไหวรีบบอกนะจะได้บอกรุ่นพี่ อย่าฝืนเดี๋ยวจะแย่เอา"
"ฉันไหวไม่ต้องห่วงหรอก ฉันพอรู้แล้วว่าพี่รหัสฉันเป็นใคร เหลือแต่เธอนั่นแหละน้ำมนต์"
"เฮ้อ พอคิดแล้วก็เครียดไม่รู้จะไปหาที่ไหน ฉันได้ข่าวมาว่ากลุ่มของแพรเจอพี่รหัสกันหมดแล้วนะ เป็นพวกพี่นิดกับพวกพี่ครามที่มาทำกิจกรรมเมื่อวานนี้ไง"
"งั้นไปหาพี่รหัสของเธอกันก่อนดีกว่า ขอดูหน่อยพี่รหัสของเธอมีคำใบ้อะไรบ้าง"
"เมื่อเช้าตอนฉันเข้าห้องน้ำอยู่ ๆ ก็มีกระดาษปาเข้ามา มีคำใบ้เพิ่มว่าสีแดง"
"สีแดง? หรือต้องเอาขวดไปตีหัวใครให้แตกจะได้เห็นเลือดสีแดง"
"ฮ่า ๆ ๆ ข้าวตังเธอคิด
