"อื้อ.....พะพอ...ก่อน..." เสียงหวานเริ่มไม่เป็นภาษาอู้อี้ในลำคอ แข่งกับช่วงล่างที่นิ้วยาวลุกล้ำเข้าออกอย่างหนัก จนน้ำเมือกใสเริ่มผลิตออกมา
"พี่ไม่ควรล่วงเกินวาซ้ำๆ" เขาถอนริมฝีปากออก ให้เธอได้เอ่ยบอก หมุนร่างบางหันมาประจันหน้า ดวงตากลมจ้องเขม่ง อยากรู้คำตอบของคนตรงหน้า มือใหญ่ทำหน้าที่ไล่ปลดชุดให้ร่างบางจนตัวเปล่าเปลือย ปะทะกับลมหนาวสัมผัสผิวขาวเนียน ขนลุกชันขึ้นตามตัว พร้อมกับอาการซาบซ่านยามโดนสัมผัส
"เธอยินยอมเองต่างหากล่ะ" เรือนร่างอันสวยงาม ดึงดูดเขาทุกครั้งที่เห็น อยากครอบครองเป็นเจ้าของเพียงคนเดียว กระแทกริมฝีปากกับยอดเต้างาม ขบกัดเม้มสร้างรอยประทับ เป็นรอยฟันตามเนินโค้ง เสียงครางในลำคอยามพึงพอใจในผลงาน
"อะอย่า...กัด...มันเจ็บ...อื้อ...เจ็บ.." แม้ปากเรียวจะเอื้อนเอ่ย ทว่ามือเล็กกับจิกขย้ำเข้าที่ผมดกดำ ตะโบมดูดดื่มจุกเต้างามเหมือนเด็กกำลังหิวโหย ตวัดลิ้นสากลากเลียเปอะเปื้อนเต็มไปด้
