
ที่จริงแล้วฉันคือ ‘รองประธานบริษัท’ | ด้วยที่อยากอยู่ใกล้ คนที่ตัวเองรัก เลยมาฝึกงานที่บริษัทของพี่ชาย และทำตัวแค่นักศึกษาฝึกงานธรรมดา เพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆเขาทุกวัน
นิยายภาคต่อจาก เรื่อง “รักเกินห้ามใจ นายเพย์บอย | เฮียปริ้น x น้องหลิน“
___________________
[เขา] เป็นแค่เด็กกำพร้า ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ที่ถูกญาติของเธอรับมาอุปการะ และชุบเลี้ยงจนโตมาได้ทำงานเป็นถึงผู้บริหารฝ่ายคลังสินค้า ในบริษัท PLogitech จนสร้างฐานะของตัวเองขึ้นมาดีได้ แต่ถึงยังนั้น คนอย่างเขาก็ไม่คู่ควรกับเธออยู่ดี
[เธอ] ที่ได้ชื่อว่าเป็นคุณหนูผู้สูงส่ง และเมื่อเรียนจบ ก็จะได้ขึ้นแท่นเป็นรองประธานบริษัท PLogitech เธอพยายามทำทุกอย่าง เพื่อที่จะได้มาทำงานใกล้ชิดกับเขา แต่เขากลับมองข้ามเธอทุกอย่าง ไม่เคยแม้แต่จะสนใจเธอแบบที่เธอสนใจเลยแม้แต่น้อย
[เฟย ชยกร อายุ 27 ปี]
เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกนำมาทิ้งไว้ ที่สถานสงเคราะห์บ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เกิด ไม่มีหัวนอนปลายเท้า แต่ริอาจไปรักกับคุณหนูผู้สูงส่ง ที่ไม่มีวันเป็นไปได้ รักแค่ไหนก็ไม่อาจเอื้อมไปถึงเธอได้
แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องลึกเบื้องหลังที่มากกว่านั้น เขาคือลูกชาย ของมหาเศรษฐีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง ที่ถูกพลัดพรากไปทิ้งไว้ที่บ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เกิด จนทำให้เขาต้องกลายมาเป็นแบบนี้ ความแค้นมากมายก็ได้บังเกิดขึ้น จนเขาอยากทำทักอย่าง ให้ตระกูลนั้นได้ย่อยยับ
[เจิน รมิดา อายุ 22 ปี]
ลูกสาวคนเดียวของ เจ้าสัวประเสริฐ กับคุณหญิงวารุณี เธอเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวย ที่สุดแสนจะเฟอร์เฟค มีผู้ชายมากมายต่างมาหมายปอง แต่หัวใจดวงน้อยนั้นกลับมีใจให้แค่ผู้ชายคนเดียว ที่เธอตกหลุมรักมาตั้งแต่เด็ก แต่เขาไม่แม้แม่จะสนใจเธอเลย เพราะความไม่คู่ควร ที่เขาชอบเอามาอ้างและปฏิเสธ ทั้งตัวเธอและความรู้สึกของตัวเอง
แต่เธอไม่ยอมแพ้อะไรทั้งนั้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เขาจะเป็นรักแรก รักเดียว และรักสุดท้ายของเธอ
ทุก ๆ วัน เอาแต่คิดถึงเขา จนต้องมาฝึกงาน ที่บริษัทของพี่ชายตัวเอง แต่เธอเลือกที่จะฝึกงานตำแหน่งนักศึกษาฝึกงานธรรมดา แทนที่จะไปฝึกงานบริหาร นั่นก็เพราะ อยากอยู่ใกล้ ๆ เขาทุกวันแค่นั้น
#Phicha ❤️

