แล้วรมิดา ก็รีบเดินเข้ามาที่ห้องรับแขก ทันทีที่เข้ามาก็รู้สึกถึง บรรยากาศที่มาคุชวนอึดอัด
“เฮียเฟยขา เจินมาแล้ว” แต่เธอก็ยังคงยิ้มร่าและกอดแขนคนรักไว้แน่น เพื่อแสดงความรักต่อหน้าผู้ใหญ่
“ฮึ่ม เจิน!” คนเป็นแม่ที่เห็นแบบนั้นก็รีบปราม เพราะเกรงใจเพื่อนรัก ที่อุตส่าห์หมายหมั้นปั้นมือ ว่าจะให้ไปเป็นลูกสะใภ้ ตระกูลอัศธารัตน์ตามที่หวัง แต่เมื่อมาเห็นแบบนี้ก็คงไม่มีหวังอะไรแล้ว
“ม้าเป็นอะไรเหรอ อะไรติดคออ่ะ น้ำมะนาวไหม”
“อาเจิน ลื้อนี่มัน!” คนเป็นแม่ก็แทบพูดอะไรไม่ออก เมื่อลูกสาวตัวแสบเธอเล่นหักหน้ากันแบบนี้
“อั๊วจะออกไปข้างนอกนะ” เจ้าสัวประเสริฐที่เดินตามเข้ามาด้วยความหงุดหงิด ก็บอกภรรยาแบบนั้น พร้อมกับสายตาที่หันมองลูกสาว กับคนที่ตัวเองไม่ชอบยืนเกาะแขนกันอยู่แบบนั้นก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นไปอีก
“ป๊า ไปไหน อย่าพึ่งไปสิ วันนี้เจินอุตส่าห์มาทานข้าวด้วยนะ” คนตัวบางก็ปล่อยมือคนรัก แล้วโผล่ไปก
