สุดท้ายคนที่ยืนกรานเสียงหนักแน่นก็มาอยู่ตรงหน้าห้องของสิงหราช เพราะแพ้ทางให้กับเขาที่นำทั้งของกินมาล่อ แล้วไหนจะใช้ลูกเล่นแพรวพราวเป็นหมาป่าที่ล่อหนูน้อยหมวกแดงได้สำเร็จอีกต่างหาก
ในมือปลายฟ้าถือถุงขนมไว้เต็มสองมือ รวมถึงมาการองร้านโปรดที่ทั้งคู่ฝ่ารถติดไปซื้อด้วยกัน ทำเอาสาวเจ้ายิ้มหน้าบานเลยทีเดียว
“รหัสห้องเฮียนี่มัน.. เหมือนวันเกิดหนูเลย” ปลายพูดขึ้นหลังจากสิงหราชกดรหัสผ่านเข้าห้องเสร็จ
“ก็ใช่ไง” เขายอมรับแต่โดยดี ก่อนจะถือวิสาสะโอบไหล่เธอให้เดินเข้าห้องพร้อมกัน
“แล้วทำไมถึงเป็นวันเกิดหนูล่ะ”
“ทำไม หวงเหรอ”
“เปล่าสักหน่อยค่ะ”
คนตัวเล็กถูกอีกฝ่ายจับไหล่ให้หันกลับมาประจันหน้ากัน ซึ่งทั้งคู่ยืนอยู่กลางห้องของสิงหราชที่ไฟส่องสว่าง ทำให้เธอเห็นสายตาของเขาชัดเจน
นัยน์ตาคู่คมสะกดฉายให้เธอละสายตาไปไหนไม่ได้ หัวใจเต้นแรงยามที่เขาขยับฝีเท้าเข้ามาใกล้ ก่อนจะโน้มใบหน้าแนบริมฝีปากชิดข้างใบห
