“พร้อมมั้ย”
สิงหราชถามขึ้นหลังจากอุ้มเธอวางราบบนเตียงนอน พร้อมกับโถมร่างขึ้นคร่อมให้ใบหน้าอยู่ระยะใกล้กัน จนลมหายใจเป่ารดกันไปมา
“ถ้าพร้อมไหนยกแขนซิ” เขาพูดขึ้นพลางส่งสายตาให้เธอยกแขนขึ้น
แน่นอนว่าคนใต้ร่างยกแขนขึ้นตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ก่อนจะถูกอีกฝ่ายถอดเสื้อตัวนอกของเธอออก
นัยน์ตาสีเข้มเป็นประกายวาบหวาม วินาทีที่ปลดตะขอบราเซียออกจนสองเต้าเป็นอิสระ ส่งผลให้ปลายฟ้ายกมือขึ้นกอบโกยปิดหน้าอกด้วยท่าทีเขินอาย
“เฮียอย่าจ้องแบบนั้นได้มั้ย”
“จ้องแบบไหน”
“ก็จ้อง..”
จ้องแบบจะกลืนกินกันทั้งตัวแบบนั้นไง..
สายตาของสิงหราชที่มองเธอไม่ต่างอะไรจากไฟที่โลมเลียร่างกายขาวให้ร้อนระอุ ก่อนคนด้านบนจะถอดกางเกงเธอออก จนกลายเป็นว่าตอนนี้ปลายฟ้าเหลือเพียงกางเกงชั้นในปกปิดส่วนอ่อนไหวอยู่
“เอามือออก”
“.....”
“เอามือออกหน่อยค่ะคนเก่ง..”
สิ้นเสียงนั้นพลันสมองก็ขาวโพลนไปหมด มือเล็กที่พยายามจะปิดเต้าใหญ่ถูก
