“ฉันไม่อยากให้นายมาเห็นฉันในสภาพนี้”
ใบหน้าของซันในชุดนักโทษก้มหน้าไม่สบตากับธีระที่มาเยี่ยม พวกเขาสื่อสารกันผ่านตู้กระจกตรงหน้า สายตาของธีระดูเจ็บปวดไม่น้อยกับสภาพของอีกฝ่ายในเวลานี้
ทว่าสิ่งที่ซันกระทำมันผิดมหันต์สำหรับธีระ จนเขาไม่อาจลืมภาพที่ซันนั้นพยายามจะฆ่าสิงหราชได้เลย
“หลังจากนี้อาจจะไม่ได้มาหาแล้วนะ”
“.....”
“ดูแลตัวเองด้วย”
เขายังอยากให้โอกาสคนตรงหน้าได้ใช้ชีวิตเป็นปกติ หลังเข้ารับโทษตามกฎหมายและบำบัดรักษาสภาพจิตใจให้คงที่ก่อน แต่นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ธีระตัดสินใจจะมาเยี่ยมในเรือนจำแล้วล่ะ
แต่ไม่รู้ทำไมความรู้สึกข้างในมันทำใจลำบากเหลือเกิน..
“ฉันขอโทษ..” จู่ๆ คนด้านในก็เอ่ยขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ดวงตาเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา แววตาอ่อนไหวยามเงยหน้าขึ้นสบมองคนที่คิดถึงมาตลอด
การอยู่ในพื้นที่คับแคบแทบไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน มันทำให้คนทำผิดฉุกคิดอะไรได้หลายอย่าง
ความรู้
