เข้าหอ...1 NC+++

432 คำ

“เบาไม่ได้หรอกครับ ต้องแรงๆ ไม่อย่างนั้นคุณแม่ไม่ได้หลานนะครับ” ธีภพตะโกนไล่หลังมารดา แน่นอนว่าภรรยาสาวของเขานั้นมองด้วยความเขินอาย แต่คุณพัชรีนั้นออกไปจากห้องหอของทั้งคู่แล้ว ท่านน่าจะไม่ได้ยินประโยคที่บุตรชายตะโกนออกไป “พูดออกมาได้ไม่อายจริงๆ เลย” ผู้เป็นภรรยาเอ่ยออกมาด้วยท่าทางเขินอาย ส่วนผู้เป็นสามีนั้น พอรู้ว่าภรรยาของเขานั้นกำลังแขวะเขา เขาก็หันกลับมามองหน้าเธอด้วยรอยยิ้มเก๋ เล่นเอาหญิงสาวนั้นถึงกับเสียวแปล๊บเข้าไปที่หัวใจทันที เขามีผลต่อหัวใจของเธอมากจริงๆ ยิ่งสิ่งที่เขาทำวันนี้ มันทำให้เธอรู้ตัวว่าเธอคิดไม่ผิดเลยที่เลือกเขาเป็นสามีของเธอ และแน่นอนว่าความรักที่เธอมีให้เขานั้นมันเต็มล้นไปทั้งใจเลยทีเดียว “ไม่อายหรอกครับคนดี เพราะมันเป็นเรื่องหน้าด้าน ไม่ใช่เรื่องน่าอายซะหน่อย” ธีภพเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ วันนี้เจ้าสาวของเขาสวยมากจริงๆ สวยจนเขาต้องมองเธอด้วยความหลงใหล จากที่ว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม