“หนูพริ้มจบเรื่องที่กำลังทำอยู่ได้มั้ย” ในเมื่อพริ้มเพรามาเบอร์นั้น คุณพัชรีก็ต้องพูดออกไปตามตรงแล้วล่ะ คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องอ้อมค้อมเรื่องแบบนี้หรอกนะ เพราะท่าทางที่ไม่เป็นมิตรของพริ้มเพรานั้นกำลังบอกคุณพัชรีว่าท่านอาจจะคว้าน้ำเหลวก็ได้
“จบเรื่องอะไรคะ ทำไมต้องจบ พริ้มไม่ได้ทำอะไรนี่นา” พริ้มเพราเอ่ยออกมาด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้ และก็ทำท่าทางไขสือ เหมือนว่าเธอไม่ได้ทำอะไรจริงๆ อย่างที่เธอบอกกับคุณพัชรีนั่นเอง
“อย่าให้ป้าต้องพูด หนูพริ้มทำอะไรอยู่ หนูพริ้มน่าจะรู้ตัวดีที่สุด อย่าให้ป้าต้องพูดอะไรอีกเลย การคิดร้ายกับคนอื่นมันไม่ใช่เรื่องดีหรอกนะ” คุณพัชรีเอ่ยออกมาตามตรง ส่วนพริ้มเพรานั้นมองหน้าคุณพัชรีด้วยความไม่พอใจ นี่จะมาหาว่าเธอผิดอย่างนั้นหรือ คนที่ผิดจริงๆ แล้วไม่ใช่เธอหรอกนะ แต่เป็นคุณพัชรีและลูกชายของท่านต่างหากล่ะ อย่ามาโยนบาปให้เธอ แค่ได้ยินที่คุณพัชรีพูด เธอก็โมโหอย่างมากแล
